شادگان/ نگین تالاب، ونیز خوزستان

به گزارش نور خوزستان، شهرستان شادگان در جنوب استان خوزستان و در میانه راه اهواز به آبادان قرار دارد  و توسط  تالاب بین المللی شادگان احاطه شده است که بزرگترین دریاچه خوزستان می باشد.. 
شادگان شهری کهن بوده و در متون تاریخی با نام هایی مانند سولوک، سورک، سورق، دورق و فلاحیه ذکر شده و اکنون به ونیز خوزستان معروف است. بنای این شهر به قرن ۱۲ هجری قمری و در دوران زندیه باز می گردد. 
شادگان تا سال ۱۳۵۸ بخشی از شهرستان خرمشهر بود، ولی اکنون خود یک شهرستان است که دارای سه شهر شادگان، دارخوین و خنافره و هشت دهستان می باشد.
شهرستان شادگان از شمال به اهواز، از جنوب به آبادان، شرق به بندر ماهشهر، و از  غرب به خرمشهر محدود می شود. ارتفاع آن از سطح دریا ۵ متر و دارای آب و هوای گرم و مرطوب است. دو رودخانه کارون و جراحی از میان شهر شادگان می گذرند. این ویژگی، و همچنین زمین های وسیع قابل کشت، شادگان را به یکی از مراکز عمده کشاورزی خوزستان مبدل کرده است. عمده محصول خرمای کشور از این منطقه تامین می شود. ماهیگیری و پرورش طیور از فعالیت های دیگر اهالی شهرستان شادگان می باشد.
به دلیل وجود نخلستان ها و نیزارهای وسیع، صنایع دستی متنوعی مانند حصیربافی، بوریابافی، سبدبافی در شادگان گسترش یافته اند. همچنین عبابافی و جاجیم بافی از گذشته در این منطقه رواج داشته است.  
شادگان یکی از مراکز مهم تولید نفت کشور است که پنج درصد نفت ایران از این منطقه استخراج می شود.
تالاب بین المللی شادگان
تالاب بین المللی شادگان یا هور الدورق، یکی از ۱۸ تالاب بین المللی ثبت شده در یونسکو، و از مهم ترین جاذبه های طبیعی گردشگری خوزستان می باشد که بر اهمیت این منطقه افزوده است. 
تالاب شادگان دارای وسعتی بیش از ۴۰۰ هزار هکتار می باشد که رودخانه جراحی بزرگترین تامین کننده آن است. همچنین نهره بحره که از کارون منشعب می شود آن را تغذیه می‌کند.
تالاب شادگان بازمانده تالاب بزرگی است که زمانی تا هورالعظیم در مرز ایران و عراق امتداد داشته است.
بخش وسیعی از تالاب شادگان به عنوان پناهگاه حیات وحش تعیین شده است و اکوسیستم منحصر بفرد و پوشش گیاهی ویژه، زیستگاه مناسبی را برای پرندگان آبزی مهاجر در آن پدید آورده است. تالاب شادگان تنها زیستگاه و محل زاد و ولد اردک کرکری در جهان، و همچنین محل زیست پرندگانی مانند فلامینگو، لک لک، حواصیل، غاز وحشی می باشد.
یکی دیگر از ویژگی های تالاب شادگان وجود ماهیان آب شیرین و آب شور در آن است که دلیل آن، ورود آب شیرین رودخانه جراحی و کارون، و از سوی دیگر آب شور خلیج فارس به تالاب است. ماهی بنی، شیربت، حمری و شانک از ابزیان عمده تالاب شادگان می باشند.
به دلیل وجود دو روستا در میان آب‌های تالاب شادگان، این منطقه ونیز خوزستان لقب گرفته است. شهرهای شادگان، آبادان و ماهشهر در کنار تالاب شادگان قرار دارند.
  جاذبه های تاریخی شادگان 
منطقه تاریخی قطرانی که  در اطراف روستای قطرانی از توابع دهستان بوزی قرار دارد، در دوران قدیم تا قبل از اسلام محل گذر و حکمرانی سلاطین و وزیران مقتدر بود. این مکان اکنون خالی از سکنه می باشد و عملیات ثبت آن در فهرست آثار ملی در دست اقدام است.
یکی دیگر از جاذبه های تاریخی شادگان روستای مدینه از توابع دهستان بوزی است که در حدود ۶۰۰ سال پیش توسط طایفه بنی خالد قلعه محکمی در آن بنا شد که هنوز آثار آن پابرجاست و یکی از اماکن مورد توجه بازدید کنندگان شهرستان شادگان است. دریاچه صلیحاویه،  بازار آهنگران، روستاهای حدبه، خنافره، ابوشلوگ، ام الحجار، منصوره، صراخیه، دریسیه، ابوعرابید، مدینه، و همچنین مقبره شاعر نامی عرب خوزستان، ملافاضل سکرانی از دیگر جاذبه های دیدنی شهرستان شادگان می باشند. 
نان زرد(عیش اصفر)، مریس، ناریین، خریط، مای لگاح، تشریبه، امطبگ، امگشت، امعسل، مدفونه‌، حلوات تمر، پنیرک، ماهی کبابی، خورشت ماهی، قلیه ماهی و مصموطه از جمله خوراکی های سنتی شادگان هستند.
یکی از ویژگی های قابل توجه شادگان که آن را از دیگر شهرهای ایران متمایز می کند، عدم وجود مسافرخانه و هتل در این شهر است، زیرا به رسم کهن، مردم خونگرم و مهمان نواز شادگان در منازل خود از مهمانان پذیرایی می کنند. همچنین در نقاط مختلف و در مجاورت  تالاب شادگان، سا‌زه هایی به نام مضیف از نی و حصیر بنا شده اند که محل پذیرایی از مهمان ها می باشند.
یکی از سنت های کهن شادگان، شعر خوانی یا مشاعره است. در این سنت، اهالی در مضیف گرد هم آمده و اشعار فی البداهه می سرایند. بسیاری از این افراد فاقد سواد بوده و تنها به یاری ذوق و قریحه و استعداد ذاتی خود شعر می سرایند.
سنت دیرینه و نیک مشاعره، زمینه تبادل افکار، اشاعه و انتقال ادبیات سنتی به دیگران و نسل های بعدی را فراهم ساخته است.‌ شیخ هاشم الکعبی الدورقی، ابن سکیت دورقی از پیشوایان بلاغت و فصاحت، ملا فاضل سکرانی ملقب به امیر شعرای عرب و شیخ هاشم الکعبی دورقی از شاعران به نام شادگان در قرون ۱۳ و ۱۴ هجری قمری می باشند. 
همچنین روایت است که علی ابن مهزیار اهوازی دانشمند و محدث بزرگ قرن سوم هجری قمری در منطقه دورق به دنیا آمده و سپس به اهواز مهاجرت کرده است.
طبیعت زیبا و بکر، جاذبه های تاریخی و فرهنگی،  صنایع دستی، غذاهای متنوع، زمینه مساعدی را برای تبدیل شادگان به یک قطب مهم توریستی فراهم ساخته است. گسترش صنعت گردشگری منطقه عامل مهمی برای رشد اقتصادی اهالی شادگان می باشد که دستیابی به آن، با توجه و تلاش مسئولین، به ویژه میراث فرهنگی، و مشارکت اهالی بومی منطقه امکان پذیر خواهد بود.

برچسب ها : شادگان تالاب شادگان خوزستان