جمعیت عامل رشد و پیشرفت!

                                    
35 سال پیش در چنین روزی؛ 20 تیرماه 1368، با رسیدن جمعیت جهان به بیش از 5 میلیارد نفر  و فرصت خوبی برای ابرغارتگر بین المللی یعنی امریکای جنایتکار فراهم شد تا با سوء استفاده از نفوذش در سازمان ملل متّحد، سیاست خود برای کاهش جمعیت کشورهای دیگر اعمال کند. بدین منظور از سوی سازمان ملل روز 20 تیرماه روز جهانی جمعیت نامگذاری شد و بر ضرورت جلوگیری از چیزی که به عنوان انفجار جمعیت نامگذاری شده بود تأکید گردید و در حالیکه جمعیت خود می تواند یکی از مهمترین عوامل توسعه و پیشرفت یک کشور باشد دولتهای سلطه گر برنامه ریزی برای جلوگیری از فرزندآوری و کاهش جمعیت را به کشورهای تحت سلطه تحمیل کردند و بکمک عوامل سرسپرده خود در این کشورها با سرعتی عجیب این برنامه ها را به اجرا درآوردند.
در خاورمیانه و از جمله در کشورما از زمان طاغوت، برنامه کنترل و کاهش جمعیت تحت عنوان تنظیم خانواده و با شعار”فرزند کمتر زندگی بهتر” به اجرا در آمده بود لیکن با پیروز انقلاب و احیای فرهنگ ایرانی-اسلامی، برنامه کنترل جمعیت دیکته شدۀ غرب در حال فراموشی بود که رشد بالای جمعیّت در دهه ۶۰ زمینه ای فراهم آورد تا دولتمردانِ غالباً مرعوب فرهنگ غرب، با کمک تبلیغات رسانه ای و اعمال سیاستهای جمعیّتی، در دهۀ ۷۰ طرحی را برای کنترل و کاهش جمعیّت به اجرا درآورند که تنها یک دهه بعد کاهش شدید و غیرقابل انتظار رشد جمعیّت را موجب شد، و تأثیرات مخرّب آن در کاهش جمعیّت آینده ساز و افزایش بیرویه جمعیت سالمند ایران آشکار گردید. طبق آمار منتشره از سوی سازمان ملل متّحد، در حال حاضر کشور ما جزء چند کشوری است که جمعیّت آن به سرعت به سمت کهنسالی پیش می رود و با نرخ فعلی، پیش بینی می شود تا حدود ۷۵ سال دیگر جمعیّت ایران،با کاهشی  ۵۰ میلیون نفری  به ۳۰ میلیون نفر کاهش یابد که ۵۰ درصد آن را کهنسالان تشکیل دهند که این کاهش جمعیت و افزایش سالمندان،در صورت بی توجّهی می تواند کشور را در زمینه های دفاعی، پیشرفت، جایگاه منطقه ای و جهانی و مانند آن با مشکلات فراوان روبرو سازد.
با پیروزی اتقلاب اسلامی چند سالی اجرای سیاستهای کاهش جمعیت متوقف شد امّا با قدرت گرفتن عناصر غربزده در دولتهای سازندگی و اصلاحات و به بهانه جبران رشد بالای جمعیت در دهه شصت و اعلام دروغین محدودیت منابع برای تأمین نیازهای این جمعیت بار دیگر و این بار بسیار شدیدتر از گذشته سیاست خائنانه کاهش جمعیت پیگیری شد بطوریکه در مدت کوتاهی آثار شوم این اقدام بصورت کاهش چشمگیر فرزندآوری و پیش بینی خطرات رشد نرخ پیری جمعیت و مانند آن آشکار شد و لذا از دهه 70 مکرّراً شاهد هشدارهای مؤکّد رهبر فرزانه انقلاب برای توقف این سیاست و اعمال سیاستهای ابلاغی جهت فرزندآوری و جوانی جمعیت و ابلاغ سیاستهای کلی جمعیت در اردیبهشت 1393 بوده ایم که اگرچه قوانینی برای اجرای این سیاستها نیز وضع گردید لیکن بدلیل عدم اعتقاد مجریان تا مدتها از اقدام چشمگیر و مؤثّر در مورد اجرای این سیاستها چندان خبری نبود و بازهم این دولت مردمی سیزدهم بود که بصورت جدّی اجرای قوانین رشد و جوانی جمعیت را بعهده گرفت و در مدت کوتاهی توانست این امیدواری را بوجود آورد که در صورت ادامه این سیاستها  تا حدود زیادی خطرات کاهش جمعیت فعّال و افزایش  پیری جمعیت کاهش یابد. ان شاء ... .
موسوی زاده      
 

برچسب ها : دهه شصت روابط بین المللی پیری جمعیت