حجاب؛ خاکریز اوّل!

                                                             
 
در میان خیانتهای دودمان پهلوی به کشور که عمدتاً بفرمان مستقیم اربابان انگلیسی آنها انجام گرفت، بدون تردید صدور فرمان کشف حجاب توسط رضا شاه در 17 دیماه 1314 و پیگیری شدید اجرای این فرمان، یکی از خیانت بارترین آنها است که بیشترین تأثیر را در اشاعه فحشاء و شکستن سدّ مقاومت مردم ایران در برابر فرهنگ وارداتی غرب و فراهم کردن زمینه سلطه کامل بیگانگان بر کشور داشته است.
فرانتس فانون، آزادیخواهِ متفکّر و نویسنده فرانسوی که در مبارزه مردم الجزایر برای نجات از استعمار فرانسه با آنها همکاری میکرد در مورد حساسیت استمارگران غربی بر روی حجاب می گوید:"تمرکز استعمارگران در الجزایر بر مسئله چادر تصادفی نیست مسئولین حکومتی(فرانسویان) پس از بی حجاب شدن هر زن الجزایری بیشتر معتقد می شوند که زن الجزایری تکیه گاهی برای نفوذ غربیان در جامعه بومی است.‏هر چادری که دور انداخته می شود افق جدیدی را که تا آن هنگام بر استعمارگر پوشیده بود در برابر او می‌گشاید... پس از دیدن هر چهره بی حجابی‌، امیدهای حمله ور شدن اشغالگر، ده برابر می‌گردد. هر بار که یک زن الجزایری کشف حجاب کند با این عمل خویش در واقع سست تر شدن سیستم دفاعی جامعة الجزایری را به اشغالگر اعلام می‌دارد. هر چادری که می‌افتد، هر بدنی که از فشار سنتی چادر نماز رها می‌شود، برگَردان‌ِ این معناست که الجزایر انکار وجود خویشتن را آغاز کرده و هتک ناموس را از جانب اشغالگر پذیرفته است‌. با هر چادری که رها می‌شود گویی جامعه الجزایر خویشتن را به مکتب ارباب تسلیم کرده و تصمیم‌می‌گیرد تحت رهبری و انقیاد اشغالگر عادات و رسوم خویش را تغییر دهد ."‏
مبارزه استعمارگران با حجاب از مصر آغاز شد، که الگوی بسیاری از کشورهای سنی مذهب به حساب می آمد، در ترکیه بوسیله مزدوری بنام مصطفی کمال، در افغانستان توسط امان ا...خان و در ایران به دست نظامی بیسواد و فرصت طلب و آلت دستی چون رضا خان پالانی، که برای رضایت اربابان انگلیسی هر خیانتی را به مردم و دین و فرهنگشان پذیرا بود، این اقدام خائنانه جامه عمل پوشید.‏  رضاخان که در آغاز برای فریب مردم،  متظاهر به دینداری بود ، پس از تحکیم قدرت ، در خوش‌خدمتی به ارباب انگلیسی کار را به جایی رسانید که مجالس وعظ و عزاداری را ممنوع کرد و برای اشاعه‌ِ بی‌بند‌ و‌ باری و عفت‌زدایی ، فرمان کشف حجاب را صادر و در پیگیری آن از هیچ جنایتی فرو‌گذار ننمود، به طوری‌که بسیاری از خانواده‌ها برای حفظ حجاب و عفّت خود از کشور مهاجرت کردند و تعداد زیادی از زنان نیز برای پرهیز از شرّ ماموران کشف حجاب ، تا مدت‌ها خروج از منزل را ، حتی برای رفع نیازهای ضروری ، بر خود حرام نمودند. سنّت سیئه ای که به دست این مزدور نادان در مملکت اسلامی ایران بنا نهاده شد نزدیک نود سال است که چون موریانه به جان عفّت و عزّت زنان ایرانی افتاده و گمراهی میلیونها زن و مرد مسلمان را موجب شده است و با وجود گذشت بیش از  80 سال از اخراج مذلّت بار او و گذشت 44سال از سرنگونی رژیم منحوس پهلوی و آگاهی بخشیهای همه جانبه در مورد اهمیت و ضرورت و فواید حجاب و زیانهای غیرقابل جبران بی حجابی همچنان از ملّت مسلمان ایران قربانی می گیرد.‏
در مقابله با پدیده ضدّاسلامی و فساد انگیز بی حجابی و بد حجابی اگرچه خانواده ها و مراکز آموزشی و نهادهای فرهنگی می توانند نقش آفرین باشند امّا دولت هم با هدایت ابوابجمعی خود و جدیت در اجرای مقرّرات پیشگیرانه موجود، باید ایفای نقش کند.
موسوی زاده


 
 

برچسب ها : حجاب بیگانگان بی حجابی بد حجابی