حاشیه نشینی؛ پدیده ای با آسیبهای اجتماعی گسترده در استان!

 
                             
 
سالها پس از بالا گرفتن بحث حاشیه نشینی، به عنوان یکی از ۵ اولویت آسیبهای اجتماعی کشور و عامل تشدید ۴ اولویت دیگر و تأکید بر ضرورت رسیدگی به این پدیده و روشن شدن تکلیف سکونتگاههای غیر رسمی، عملیات تهیه نقشه برای 545 هکتار از مناطق حاشیه نشین استان خوزستان که از نظر جمعیت رتبه دوم و از نظر مساحت رتبه اوّل حاشیه نشینی را دارد، رسانه ای شد تا احتمالاً مقدمه ای جهت ساماندهی این سکونتگاهها باشد.
مهاجرت گسترده و بی رویه از روستاها و ظهور پدیده حاشیه نشینی در استان، از دهه ۴۰ با اجرای طرح امریکائی اصلاحات ارضی شروع می شود و سپس با تخریب روستاها جهت راه اندازی طرحهای بزرگ کشت و صنعت و یا احداث سد بر روی رودخانه های استان که به کوچ اجباری ساکنین روستاهای محل طرح همراه است، ادامه می یابد و با برپا شدن آتش جنگ تحمیلی در استان و تخریب بسیاری از زیرساختهای اقتصادی شهرهای مرزی بشدّت گسترش می یابد ضمن اینکه نباید عواملی همچون وجود مشکلات معیشتی در روستاها،عدم دسترسی به امکانات بهداشتی و آموزشی،سیاست تمرکز گرائی دولتها و بی‌توجّهی در خدمات رسانی به روستاها و مانند آن را در تشویق روستائیان به مهاجرت و سکونت در حاشیه شهرها بی تأثیر دانست.
حاشیه نشینی به عنوان یکی از ۵ اولویت رسیدگی به آسیبهای اجتماعی برای اولین بار در سال ۹۵ مورد بحث قرار گرفت و مقرّر شد که وزارت کشور به عنوان مسئول رسیدگی به آسیبهای اجتماعی به این مساله بپردازد. قبل از آن و براساس مطالعات صورت گرفته روشن شده بود که خوزستان به این جهت که از نظر جمعیت حاشیه نشین رتبه دوم و از لحاظ مساحت رتبه اوّل را در کشور دارا است در اولویت رسیدگی قرار دارد، پس از آن وزیر کشور در سفر به خوزستان و در جلسه شورای اجتماعی استان با موضوع حاشیه نشینی و بحرانهای اجتماعی، از اولویت استان خوزستان و شهر اهواز در بحث حاشیه نشینی و ساماندهی سخن گفت و از تهیه طرحی جامع و زمان بندی شده با تأمین منابع مالی و تقسیم کار بین دستگاه‌های اجرائی برای اجرا خبر داد، امّا بیش از یک سال بعد در نشستی که با حضور یکی از مقامات وزارت کشور در استان برگزار شد با مطرح شدن پابرجائی کمبودهای خدمات آموزشی، فرهنگی، ورزشی،محیط ناسالم و غیربهداشتی، فاضلاب، ناهنجاریهای اجتماعی، ضعف در جمع آوری پسماند و پساب ،عدم مشارکت مناسب در توسعه شهری، پائین بودن سطح تحصیلات و مهارتهای حرفه ای و اقتصادی به عنوان مشکلات موجود در مناطق حاشیه نشین استان، معلوم شد که برخلاف انتظار در استان خوزستان اقدام مؤثّری در این رابطه صورت نگرفته است.
علیرغم اقدامات دلسوزانه ای که برای محرومیت زدائی در دولت سیزدهم صورت گرفته  گفته می شود که هنوز حدود 14 میلیون نفر در سکونتگاه های غیررسمی حاشیه شهرها زندگی می کنند که بیش از 12 درصد این جمعیت سهم استان خوزستان است و انتظار می رود که در مرحله اوّل شرایطی در روستاها فراهم شود تا نه تنها مهاجرت جدیدی صورت نگیرد بلکه حاشیه نشینان فعلی نیز در مهاجرت معکوس به زادگاه خود بتوانند زندگی عزتمندانه و توام با آرامشی را در کنار خویشاوندانشان آغاز کنند و در مرحله بعد وزارت کشور و وزارت مسکن و شهر سازی به عنوان متولّیان رسیدگی به آسیبهای اجتماعی و بهسازی سکونتگاه های غیررسمی به تکالیف خود در این مورد با جدیت بیشتری عمل کنند. ان شاء ... .
موسوی زاده
 

برچسب ها : حاشیه نشینی رودخانه های استان خوزستان وزارت کشور وزارت مسکن و شهر سازی