آغاز بهار تعلیم و تربیت!

                                            
 
با شروع ماه مهر و پس ار وقفه ای سه ماهه، سال تحصیلی 403-404 به عنوان بزرگترین، مهمترین و ارزشمندترین فعّالیّت کشوری برای تربیت سرمایه های انسانی کشور آغاز می شود ، فعّالیّتی پرشور و سرنوشت ساز که حدود 20 میلیون دانش آموز و دانشجو و خانواده های آنها و بزرگترین دستگاههای اجرائی کشور را مستقیم و بسیاری از سازمانها را غیر مستقیم بخود مشغول می کند امّا تضمین موفقیّت در این سرمایه گذاری عظیم که تنها ضامن تأمین آینده کشور است در مرحله اوّل به همدلی و هماهنگی و تلاش سازنده سه رکن اصلی این فعّالیّت یعنی خانواده و معلّمین و دانش آموزان دارد.
‏پدران ومادرن دلسوزی که کسب علم را تنها راه تأمین آتیه فرزندان خود تشخیص داده و بدین منظور از فراهم کردن هرگونه امکانات و صرف هزینه در این راه دریغ نمی کنند، باید بدانند که به جهت اهمیّت و پیچیدگی امر تربیت، که کسب علم تنها جزئی از آن است، در صورتی که بخواهند به وظایف خود در تربیت فرزندانشان به درستی عمل کنند و از سرمایه گذاری در این راه نتیجه مطلوب به دست آورند، باید در مشارکتی فعّال با مربیان، بخشی از وقت خود را در رسیدگی به امر اخلاق و آموزش فرزندان صرف کنند. مرتباً وضعیّت آنان را از مدرسه و معلّمین جویا شوند و برای رفع موانع پیشرفت درسی و اخلاقی آنان با مربیان همفکری نمایند. نسبت به همکلاسیها ، دوستان و معاشران فرزندانشان حسّاس بوده و بر ارتباطات خارج از محیط خانه نظارت داشته باشند.
معلّمین در تربیت سرمایه های انسانی نقشی برجسته و رسالتی سنگین دارند زیرا این قشر ارزشمند نه تنها در آموزش و انتقال مفاهیم علمی به دانش آموزان، بلکه در کشف و شکوفائی استعدادها و رشد شخصیّت و اخلاق آنها نیز نقشی بسیار مؤثّر دارند و با درایت و دلسوزی می توانند این سرمایه گذاری عظیم ملّی را پرثمر و آینده کشور را تضمین کنند.انجام صادقانه و دلسوزانه وظایف معلّمی، که با شغل انبیاء علیهم السّلام برابر دانسته شده است، مهمترین عامل توفیق معلّمین در تأثیرگذاری، و مشوّق دانش آموزان در کسب علم و فضائل اخلاقی است.امّا مقدّمه لازم برای اینکه معلّمین بتوانند وظایف خود را به درستی انجام دهند این است که آرامش فکری و روحی آنان، با رفع نیازهای مادی و معنویشان تأمین گردد.
اگرچه دانش آموزان در ورود به نظام آموزشی ظاهراً از خود چندان اختیاری ندارند و بنا به اراده والدین و برنامه های مراکز آموزشی عمل می کنند، لیکن حقیقت این است که خواست و اراده آنان نیز نقش زیادی در چگونگی پیشرفت این برنامه مهم کشوری برای تربیت سرمایه های انسانی دارد و البته این خواست و اراده نیز خود تابع عملکرد خانواده، معلّم، معاشران، نهادهای فرهنگی و جامعه، و تعامل آنها با دانش آموزان است.
قابل ذکر است که علیرغم تلاشهای همه جانبه ای که جهت تضمین موفقیت این فعالیت مهم و ارزنده کشوری صورت می گیرد بدلایل گوناگون دستیابی به آنچه در تعلیم و تربیت مورد انتظار است میسّر نشده و نظام آموزشی موجود بعضا نه تنها در تربیت سرمایه‌های انسانی مطلوب، توفیق کامل نداشته، بلکه دسترنج سایر نهادهای تربیتی از جمله خانواده‌ها، مساجد، کانونهای فرهنگی و مانند آن را نیز بر باد می‌دهد که ریشه بسیاری از این مشکلات و عدم توفیق کامل در تربیت انسان‌های مطلوب، تاثیر‌پذیری بنیادهای این نظام از فرهنگ الحادی و ضد‌ارزشی غرب است که ما بارها به آن پرداخته و در فرصتهای مناسب بازهم به آن خواهیم پرداخت. ان شاء ... .
موسوی زاده
 

برچسب ها : سال تحصیلی دانش آموزان تعلیم و تربیت