ضرورت حل ریشه ای بحران کمبود معلم در خوزستان!

                                                  
 
در ارزیابیهائی که برای سنجش عملکرد ادارات آموزش و پرورش صورت می گیرد تقریباً در تمام موارد یکی از علل اصلی  ضعف عملکرد و عدم توفیق در حصول به اهداف در مهمترین و بزرگترین سازمان اجرائی کشور، یعنی آموزش و پرورش، کمبود معلّم است که در سرمقاله روز گذشته به مناسبت آغاز سال تحصیلی و در موارد متعدّد دیگر از قبیل ارزیابی رتبه های برتر یا قبولی در آزمون سنجش آموزش(کنکور) و مانند آن نیز بارها به آن اشاره کرده ایم و در تیرماه امسال نیز رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در صحن علنی مجلس حداقل این کمبود را در کشور 176 هزار معلم ذکر کرد و این مسأله ای است که بدون تردید در استان خوزستان نیز مصداق دارد همچناکه در اظهارات مسئولین و متولیان آموزش و پرورش در نشستهای مختلف معمولاً به آن پرداخته می شود و طبیعی است که با کمبود معلم و تراکم انبوه دانش آموزان در کلاسها نتوان از اجرای برنامه های آموزشی نتیجه مطلوب بدست آورد.
رئیس شورای آموزش و پرورش یکی از شهرستانهای استان، معلّم فرست بودن استان و اصرار معلمین استان به مهاجرت و انتقال به استانهای دیگر را یکی از مهمترین علل کمبود معلّم می داند و استان خوزستان را یکی از بحرانی ترین استانها در موضوع کمبود معلم معرّفی می کند و در عین حال با توجّه به اینکه تأمین معلم مهمترین اولویت نظام آموزش و پرورش بوده و اوّلین وظیفه مدیران این نظام را تشکیل می دهد، هیچ عذری را در خصوص کمبود معلّم پذیرفتنی نمی داند.  
با این حال مدیرکل آموزش و پرورش استان ضمن تأیید تلویحی کمبود معلم در استان، برای حل این مشکل و بی معلّم نماندن کلاسها در آغاز سال تحصیلی وعده بکارگیری  نیروهای حق‌التدریس، همکاران بازنشسته، دانشجو معلمان سال آخر تحصیل در دانشگاه فرهنگیان، استخدام ماده ۲۸ و کنترل درخواست نقل و انتقالات را داده بود و اینک که سال تحصیلی آغاز شده باید منتظر گزارش دقیق نحوه برگزاری کلاسها و ارزیابی عملکرد این مقام مسئول در انجام وعده رفع کمبود معلم در آغاز سال تحصیلی بود اقدامی که راه حل نهائی نیست و اگرچه ممکن است تا حدودی به فروکش شدن بحران کمک کرده و مانع تشکیل کلاسهای پرجمعیت شود، لیکن نمی تواند راه حل مطلوبی برای رفع ریشه ای مشکل باشد چرا که با توجّه به حسّاسیت موضوع تعلیم و تربیت و اینکه بخش اعظم یادگیری و پرورش دانش آموز با اثرپذیری از جدیت و رفتار معلّم حاصل می شود، اگر معلّمی از تخصّص لازم برای تدریس بهره کافی نداشته و از انگیزه لازم برای جدیت در کار معلّمی برخوردار نباشد و به شغل خود به عنوان شغل مادام العمری دل نبندد و به اصطلاح به این شغل و سازمان متبوع احساس تعلّق لازم را نداشته باشد، نمی توان انتظار جدیت کافی در تدریس و ارائه بازده قابل قبول از او داشت و لذا به فرض تحقّق وعده مدیرکل در رفع کمبود معلّم با بکارگیری نیروهای حق التدریسی یا بازنشستگان یا دانشجو معلمان و مانند اینها، نتیجه مطلوبی حاصل نخواهد شد. بنابراین برای حل ریشه ای این مشکلات و مشکلات مشابه در حوزه بسیار مهم تعلیم و تربیت ضروزی است که با استفاده از اسناد بالا دستی برای این کار برنامه ریزی دراز مدت صورت گیرد و در مورد استفاده از نیروهای غیر رسمی خصوصاً در حوزه تعلیم و تربیت بصورت جدّی تجدید نظر شود.     
موسوی زاده 
 

برچسب ها : بحران کمبود معلم خوزستان بازنشستگان