بودجه و نقش مهم نمایندگان در تصویب بودجه ای کارآمد!

                                
 
در روزهای آخر هفته گذشته، رئیس جمهور بودجه سال 1404 کل کشور را به مجلس تقدیم کرد تا در فرصتهای قانونی پیش بینی شده، مجلس این بودجه را به نحوی بررسی کرده و بتصویب برساند که با آغاز اولین روز سال 1404 کشور دولت تکلیف خود را در اداره کشور بداند چرا که بودجه مهمترین سند دخل و خرج کشور در هر سال بوده و بعنوان اصلی ترین برنامه دولت تکلیف تمامی دستگاههای اجرائی را برای انجام وظایفشان مشخّص می کند.  
بودجه کل کشور که حاصل پیشنهادات مردم و مسئولین و نتیجه هزاران ساعت بررسی‌های کارشناسانه در کمیته ها و شوراهای مختلف برنامه‌ریزی است یکی از مهمترین فعالیتهای برنامه‌ریزی کشور است که پس از تصویب در مجلس به عنوان برنامه یکساله کشور و بخشی از برنامه توسعه پنج‌ساله و جزئی از برنامه چشم‌انداز از ابتدای هر سال به مرحله اجرا گذاشته می شود و انتظار می رود که با اجرای آن در جهت اهداف پیش بینی شده در برنامه های پنجساله و 20 ساله پیشرفت کشور را موجب شود امّا متأسفانه بدلیل حاکمیت چانه زنی بر نظام برنامه ریزی و انحراف در اجرای بودجه در طی سالیان دراز شاهد پیشرفت نامتوازن در کشور بوده ایم و استان خوزستان از جمله استانهائی است که توسعهِ نامتوازن کشور و تدوین بودجه چانه ای به آنها بسیار آسیب رسانده است.
این استانها به دلیل نداشتن حامی یا وجود حامیان بی تحرّک در مراکز اصلی تصمیم سازی یا تصمیم گیری کشور در طول سالیان دراز کمتر توانسته اند از حقوق خود در توزیع امکانات و تخصیص اعتبارات بخوبی برخوردار شوند و سهم آنها به استانهائی رسیده است که از وجود حامیان پیگیر و متنفذین قوی در مرکز برخوردار بوده اند، مسأله ای که بعضاً می تواند زمینه ساز تنشهای بین منطقه ای و تهدید کنندهِ وحدت ملّی شود. این تنشها اگرچه در ظاهر از بعضی زیاده خواهیهای متنفّذین مناطق باصطلاح نورچشمی و نیز بی تدبیری های مسئولین در حل و فصل موضوعات مورد مناقشه ناشی می شده، امّا بیش و پیش از آن به اصرار تصمیم سازان و تصمیم گیران کشور بر ادامه اجرای نظام برنامه ریزی سلیقه ای و قابل چانه زنی، و نبود برنامه آمایش سرزمین یعنی برنامه ای منطقی و جامع در بکارگیری حداکثری ظرفیتهای سرزمینی برای پیشرفت متوازن کشور مربوط است. بطور مثال در موضوع تخصیص بودجه برای طرح زیانبار انتقال آب از سرشاخه های کارون به اصفهان و کرمان و یزد، اگرچه فشار متنفّذین این استانها بر دولت و مجلس و نفوذ پذیری تصمیم گیرندگان و متولّیان امور آب کشور و بی تفاوتی نمایندگان و مقامات استان، در پیشبرد چنین اقدام خسارتباری بی تأثیر نبوده، لیکن عدم وجود برنامه ای جهت سازماندهی امکانات و ظرفیتهای کشور بمنظور استفاده از مزیّتهای مناطق گوناگون و تأمین حداکثری منافع ملّی را باید عامل و زمینه ساز اصلی چنین تصمیمات زیانباری به حساب آورد.
 از آنجا که مناطق مختلف کشور به لحاظ ظرفیت و استعداد با یکدیگر متفاوت و بعضاً مکملند، لذا برنامه ریزیهای پیشرفت و از جمله بودجه ریزی سالانهِ کشور بگونه ای انجام شود که بهره برداری از امکانات و مزیّتهای طبیعی، انسانی و مصنوعی هر منطقه در بالاترین حدِّ ممکن صورت گرفته و در نتیجه تأمین منافع ملّی به حداکثر برسد، و طبیعی است که با چنین برنامه ریزی، فرصت چانه زنی و اعمال فشار از متنفذین گرفته شده و از انحراف برنامه ها و بروز پدیده توسعه نامتوازن جلوگیری خواهد شد. ناگفته پیدا است که شرط اصلی توفیق کشور در تدوین چنین بودجه ای مراقبت نمایندگان در تمام مراحل مختلف کار خواهد بود.
موسوی زاده
 

برچسب ها : نمایندگان مجلس بودجه بودجه سال 1404