لزوم کاهش رقم  فاجعه بار تلفات جاده ای!

                                                                                                             
افزایش تصاعدی آمار تلفات جانی و جسمی ناشی از حوادث جاده ای موجب شد که سازمان ملل روز 30 آبان ماه را روز جهانی یادبود قربانیان تصادفات جاده ای و سالهای 1390 تا 1400 را با هدف جلب توجّه دولتها به این فاجعه و کاستن از این تلفات، دهه ایمنی جاده ها نامگذاری کند.
تصادفات جاده ای و به معنای صحیح تر، حوادثی که غالبا بر اثر بی احتیاطی و خطای انسانی رخ می دهد با سرعت به یکی از بزرگترین عوامل کشتار و بیماری انسانها در جهان تبدیل شده است. حوادث جاده ای سالانه بیش از یل میلیون نفر را به کام مرگ فرد برده و حدود 50 میلیون مصدوم بر جای می گذارد و پیش بینی شده است که با توجه به روند رو به افزایش تعداد خودرو و مسافرتها، اگر برای کاهش تلفات جاده ای برنامه ریزی نشود این آمار بنحو چشمگیری افزایش یافته، خسارات سنگینی به کشور وارد کند، خساراتی که معمولا اقلام ملموس و فیزیکی آن همچون هزینه های بیمارستانی، دیه فوت و نقص عضو، خسارات وارده بر وسایل نقلیه و مانند آن قابل محاسبه بوده امّا خسارت های سنگین تر و غیر قابل جبران و محاسبه نشده ای چون بی سرپرست شدن و احیانا فروپاشی خانواده ها و یا گرفتاری آنها و جامعه برای مراقبت و مداوای معلولین و مصدومین، بروز افسردگی و سایر بیماری های روانی در جامعه و مانند آن شاید قابل محاسبه نباشد.
 از آنجا که بیش از 80 درصد حوادث جاده ای از خطای ارادی و قابل پیش بینی انسانی ناشی می گردد و بسیاری از کشورها توانسته اند با آموزش مردم و ارتقاء فرهنگ رانندگی این حوادث و خسارات ناشی از آنها را به حداقل رسانند پس ما نیز در کشورمان می توانیم و باید با آموزش و اقدامات فرهنگی ضمن آگاه کردن مردم از خطرات و خسارات ناشی از بی توجهی به اصول و ضوابط رانندگی و تردّد جاده ای، به کاهش این حوادث توفیق یابیم. اگر چه در کشور ما، حوادث جاده ای و به ویژه خسارات جانی و مالی ناشی از آن، با توجه به اقدامات گسترده سازمانهای مسئول در سال های اخیر، و همدلی و همکاری مردم، رو به کاهش است، امّا از آنجا که از یک طرف آمار این حوادث همچنان از میانگین جهانی بالاتر و لطمات وارده آن، به بهداشت روانی جامعه و اقتصاد کشور بسیار بالاست و از طرف دیگر سال به سال با رشد سرسام آور تعداد خودروهای وارده به ناوگان حمل و نقل کشور و مسافرتهای درون و برون شهری روبرو هستیم لذا به نظر می رسد برای رسیدن سریعتر به شرایط مطلوب و کاهش حداکثری تصادفات، مرگ و میر و مجروحیت های جاده ای، جدیت بیشتر و هماهنگی گسترده تری مورد نیاز باشد. ‏بدیهی است که خانواده ها و معلمین می توانند در بالا بردن فرهنگ ترافیکی کودکان و جوانان و کمک به متولیان امر ترافیک و به حداقل رساندن حوادث و خسارات جاده ای بسیار نقش آفرین باشند.
لازم به ذکر است که در این مورد استان خوزستان که از یک طرف به لحاظ حمل کالا رتبه اوّل و بجهت جابجائی مسافر مقام سوم کشوری را دارا بوده، و از طرف دیگر به لحاظ تصادفات و تلفات جاده ای رتبه پنجم یا ششم را دربین استانهای کشور دارد، لازم است کاهش تلفات جاده ای در اولویت قرار دهد و برای این منظور، با توجّه به زیرساختهای موجود، بخشی از بار حمل و نقل جاده ای به حمل و نقل ریلی و دریائی منتقل شود. ان شاء ... .
موسوی زاده
 

برچسب ها : تلفات جاده ای حمل و نقل جاده ای حمل و نقل ریلی و دریائی