بومی گزینی؛ راه حل فوری مشکل بیکاری استان!

                                                      
حل معضل بیکاری به عنوان مهمترین مشکل استان همچنان در اولویت مطالبه مردم قرار دارد و در دولتهای مختلف نیز مکرّراً این اولویت مورد تأیید قرار گرفته و اقدامات مختلفی نیز در زمینه رفع این مشکل انجام شده لیکن در عمل مشکل همچنان باقی و مطالبه مردم پابرجاست و این در حالی است که خوزستان در بین استانهای کشور پس از تهران، دومین سهم را در تولید ناخالص داخلی دارد امّا در تناقضی آشکار؛ از نظر نرخ بیکاری سومین استان کشور می باشد و این یکی دیگر از شگفتیهای استانی است که با وجود داشتن ظرفیتها و امکانات بیشمار و صنایع بزرگی همچون نفت و فولاد و پتروشیمی و نیشکر و دیگر صنایع زیر بنائی و مادر و جایگاهی این چنین در اقتصاد ملّی، به یکی از نمادهای عقب ماندگی و محرومیت در کشور تبدیل شده و در بسیاری از مسائل از جمله اشتغال با میانگین کشوری بسیار فاصله دارد.
برای حل بزرگترین معضل استان، یعنی بیکاری، غالب دولتها چاره اندیشی داشته و کوشیده اند که از راههای مختلف مشکل را حل کنند که یکی از این راهها بلکه بهترین و زودبازده ترین آن، اعمال مقرّرات بومی گزینی در استخدامهای محلّی بوده که برای اجرائی کردن آن انواع دستورالعملها و مقرّرات تدوین و تفویض اختیارهای لازم نیز به مقامات محلی صورت گرفته، ولی ادامه وضعیت نشان از عملکرد سلیقه ای و ترک فعل مدیران بهنگام استخدام دارد و اگر این دستورالعملها اعمال شده و مقامات محلی از اختیارات تفویض شده بخوبی استفاده کنند قاعدتاً در کوتاه مدّت استان شاهد اشتغال بیکاران استان و کاهش ناهنجاریهای ناشی از بیکاری خواهد بود.  اصولاً اولویت دادن به افراد بومی در استخدام‌ها همیشه مورد درخواست مردم بوده و غالب دستگاه‌ها و سازمان‌ها و مدیران کارآمد و دوراندیش نیز از این موضوع استقبال می‌کنند چرا که وقتی به مشکلات متعدّدی همچون بی ثمر ماندن سرمایه گذاری روی غالب افراد غیربومی و گریزپائی و عدم احساس تعلق آنان به سازمان و محیط که برای سازمان‌ها و استخدام‌شوندگان پیش می آید و به عوارضی که به این دلیل دامان افراد، خانواده ها، سازمان‌ها، جامعه و کل کشور را در برمی‌گیرد توجّه شود و از طرفی به ظرفیت‌های بی‌شماری که در تمام کشور وجود دارد و در صورت به فعلیت درآمدن این ظرفیّتها بوسیله کارآفرینان، غالباً می‌تواند پاسخگوی نیاز متقاضیان کار در همان محل باشد، توجه کنیم و قید قانونی"آزادی استخدام افراد غیربومی در جایی که تخصّص مورد نیاز در منطقه وجود ندارد"را که ناظر بر اولویت استخدام بیکاران بومی است نیز در نظر بگیریم، به آسانی می‌توان مزایای همه جانیهِ اتخاذ تصمیم به استخدام افراد بومی را دریافت. مشروط بر اینکه اولاً مفاد این تصمیمات، تحت‌الشّعاع سلیقه های مدیرانی قرار نگیرد که یا به فلسفه اینکار و فواید آن توجه نداشته و قصد اعمال نفوذ در استخدامها را دارند و ثانیاً براینگونه استخدامها نظارت استانی نیز حاکم باشد و ثالثاً مقامات محلی با جدیت از اختیارات تفویضی در این موارد استفاده کنند، تا ضمن رها شدن سازمان‌ها و دستگاه‌های اجرائی از مشکلات عدیده‌ استخدامهای غیربومی، همچون تامین مسکن، ‌مرخصی‌ها و غیبت‌های مکرر کارکنان غیربومی و مانند آن، از نارضایتی‌های ناشی از احساس بی توجّهی به بیکاران بومی و عوارض و ناهنجاریهای اجتماعی ناشی از بیکاری و فقر کاسته شود.  ان شاء ... .
موسوی زاده

  
 
 

برچسب ها : بومی گزینی بیکاری صنایع بزرگ