راوی گفت: اهواز، هزار مشکل دارد، به اضافه معضل زباله
با تصمیمات غیر اصولی، مردم را به جان هم نیندازید
با وضعیتی که پیش می رود، همان بهتر که تیم اقتصادی دولت و وزارت صمت اوضاع بازار و تولیدات و قیمت گذاری ها را دست نزند و تصمیم های جدید نگیرد چرا که می بینیم اقداماتش در جهت بهم ریختگی بازار و روی اعصاب راه رفتن مردم است.
نمونه این وضع درج قیمت کارخانه روی مواد غذایی است که باعث شده بین فروشندگان و مشتری درگیری ایجاد شود. نیت اقدام کننده اینست که با درج این قیمت، فروشگاههای زنجیره ای کارهای فریبنده نکنند و تخفیف های کاذب را به رخ مشتری نکشند، اما از دید خریدار، این قیمت همان است که باید مشتری خریداری کند و اگر فروشنده بخواهد موضوع را توجیه کند باید توضیح بدهد که این قیمت درب کارخانه است که بعد فروشنده می تواند درصد مجازی را به آن اضافه کند، اما قانع کردن خریدار و بعد اینکه بخواهند درصد اضافی را حساب کنند، در حوصله و تخصص او نیست و نتیجه این شده که فروشگاه ها به محل بگو مگو تبدیل شده است.
شاید حالا که تصمیم به این کار گرفته شده، بهتر باشد، دو نرخ یعنی هم قیمت تولید کننده و هم نرخ فروش جنس درج شود که تکلیف فروشنده و خریدار روشن و موضوع فیصله یابد. به راستی چه اشکال دارد هنگام تصمیم گیری ها در باره موضوعی و صنف هایی، افراد آگاه به قضایا و کارشناسان (واقعی) مرتبط دعوت شوند و از نظرات آنها که موضوع در حیطه کاری آنهاست، استفاده شود تا در اجرای مصوبات مشکلاتی پدید نیاید.
بهر حال چه بهتر که بازرسان و کارشناسان وزارت صمت به سوپر مارکت ها و فروشگاهها مراجعه و به صورت ناشناس در جریان برخورد مردم با درج قیمت های واحد تولیدی بر روی اجناس قرار بگیرند و گزارش های واقعی بدهند تا اشکالات رفع و مردم و فروشندگان برخوردهای نامناسب نداشته باشند.
چه می شد اگر بخشی از درآمدهای جریمهها به رفع مشکلات شهری می رسید!
بررسی شکایات مردمی از تخلفات صنفی نشان می دهد که بیشترین شکایات در بخش کالا به نان، میوه و سبزیجات، گوشت مرغ و در بخش خدمات، به تعمیرگاه های خودروهای سبک، حمل و نقل درون شهری و رستوران های غذاخوری مربوط می شود.
در بحث شکایات و تخلفات بازار هم، بیشترین آمار مربوط به گرانفروشی، کم فروشی، تقلب و درج نشدن قیمت است.
می دانیم که طبق قانون صنفی باید درآمدهای ناشی از جریمه های دریافتی به حساب خزانه واریز شود و معادل آن در بودجه های سنواتی منظور و توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت، پس از تامین بار مالی ماده 44 این قانون به طور مساوی در اختیار سازمان تعزیرات حکومتی اتاق اصناف ایران و وزارت صمت قرار گیرد تا در اجرای این قانون، هزینه کنند.
ای کاش ترتیبی داده می شد که سهمی از این درآمدها که سر به فلک می کشد، به ساماندهی بازارچه ها و رفع مشکلات اصناف اختصاص و درآمد هر استان به همان استان می رسید تا گشایشی در امور صنفی به نفع مردم بشود.
با دستور شفاهی وزیر، خودروها ایمن و ارزان نمی شوند
وزیر صمت ضمن سفر به خوزستان از خودروهای آسیب دیده در تصادف زنجیره ای اخیر، از کیفیت خودروها و به خصوص باز نشدن کیسه هوای آنها انتقاد کرد و گفت کیفیت خودروهای داخلی باید ارتقا یابد و قیمت آنها نیز ساماندهی شود. اما این <باید> ها کافی نیست و مسلماً با حرف نه خودروها ایمن می شوند و نه تضمینی برای پیشگیری حوادث مرگبار دیگر در آینده خواهد بود.
درسال های اخیر شاهد هیچگونه تحول در ساخت خودروهای ایمن داخلی نبوده ایم، در حالی که همواره شعارهایی مبنی بر ارتقاء کیفیت از مسئولان شنیده ایم و تنها اتفاقی که در خودرو سازان داخلی داشته ایم، افزایش قیمت، آن هم برای خودورهایی که برخی کارشناسان و مسئولین آنها را ارابه مرگ نامیده اند.
طرح های جنگلکاری، چه سرنوشتی پیدا می کنند؟
احداث یک طرح دو هزار هکتاری جنگل با حضور استاندار خوزستان شروع شد. در سالهای گذشته، به مناسبت هایی مانند روز درختکاری، هوای پاک و غیره طرح های جنگلکاری در اهواز و دیگر شهرهای استان به اجرا درآمد اما هرگز خبری در باره سرنوشت آنها و اینکه در چه مرحلهای هستند نداشتیم و معلوم نیست بعد از شروع کار، نهال ها به موقع و به اندازه کافی آبیاری می شوند یا از بین می روند.
بنابراین نظارت و توجه به این موضوع تا حصول نتیجه ضروری است.
ریاست کردن بر جامعه ای با این همه محروم از حداقل های زندگی افتخاری ندارد
این روزها و شب ها اهواز، اوقات سردی را می گذراند و تحمل آن برای افراد و خانواده هایی که امکانات گرمایشی ندارند یا به اقتضای کارشان ناچار به حضور در هوا و فضای آزاد هستند، طاقت فرساست.
در یکی از این شب ها، کودک زیر ده ساله ای را مجسم کنید که بعد از ساعت 21 در حالی که تن پوش نازک بر تن دارد، یک گونی بزرگتر از جثه اش را که حاوی زباله های جمع آوری شده است، بر دوش می کشد و معلوم نیست تا کجا با پای پیاده خواهد رفت و تا به مقصد برسد صورتش از سوز سرما چه حالتی خواهد داشت.
راستی گناه این طفل معصوم چیست که وقتی در این زمان از شب، هم سن و سال او کنار کانون خانواده در اتاق گرم از لحظاتش لذت می برد، او باید چنین سرنوشتی داشته باشد¿ و خدا می داند همانند این محروم مانده از یک زندگی برخوردار، چقدر کودک کار دیگر در این سرزمین زرخیز و غنی از نعمت وجود دارد و متولیان امور شهر و استان تا کی باید با علم و آگاهی از وجود چنین انسان های بی پناه که جز فقر گناهی ندارند به این وضع بی تفاوت باشند و فکری برای پایان دادن به در به دری و محرومیت آنها نکنند.
اهواز، هزار مشکل دارد، به اضافه معضل زباله
معاون امور هماهنگی عمرانی استانداری خوزستان گفته : < ظاهر خوزستان به دلیل وجود نخاله ها، اصلاً زیبنده نیست و هر جای اهواز را به عنوان یک کلانشهر نگاه کنیم، مملو از زباله است.>
خانچی این را هم گفته که : < این وضعیت به مدیریت شهری مربوط است و بخش زیادی هم به تک تک صنایع برمی گردد.>
کاش معاون عمرانی استانداری وقت و دقت بیشتری برای بازدید از تمام نقاط شهر و حومه می گذاشت تا متوجه شود، مشکل فقط زباله نیست هر چند این موضوع از همه معضلات بیشتر و بدتر است.
در این شهر، یک خیابان بدون دست انداز و با اسفالت کیفیت دار نداریم، پارک ها اصلاً قابل استفاده برای خانواده ها نیستند، از زیباسازی خبری نیست، مختصر طرح های عمرانی مثل تقاطع غیر همسطح فلکه دانشگاه هم لاک پشتی پیش می روند و خلاصه هر جای اهواز دست بگذارید، آخ آن بلند می شود و بهتر است اهواز را دریابید.
برچسب ها : اهواز معضل زباله جنگل كاری خودرو