راوی گفت: دعا نویسی تضمینی را کم داشتیم که به شغل های کاذب اهواز اضافه شد!

فاجعه فرو ریختن ساختمان متروپل، مولود روابط پشت پرده اقتصادی و سیاسی است

استاندار خوزستان در برنامه گزارش ویژه خبر ساعت 23 یکشنبه شب شبکه استانی، فاجعه فرو ریختن ساختمان متروپل آبادان را مولود روابط پشت پرده و ناسالم اقتصادی و سیاسی دانست که بر اثر آن یک فرد زیر چهل سال توانست یک هلدینگ راه اندازی کند و القابی مانند سازنده و کار آفرین برتر به او بدهند و اگر به این روابط پشت پرده نپردازیم، به جای علت، به معلول می پردازیم.
خلیلیان گفت فرمانداران سابق و اسبق باید به اخباری که در باره مسایل و اشکالات فنی ساختمان به آنها می رسید، ورود می کردند. 
به گفته وی ساخت برج دوقلو، بدون مجوز شروع شده و کجای کشور چنین کاری می شود انجام داد، جز با روابط ناسالم؟
استاندار این را هم گفت : ساختمانی که قبلاً افتتاح شده هم اشکالات فنی دارد و وقتی یک مقام استان در مراسم بهره برداری آن از کسی حمایت می کند، این موضوع حاشیه امنی برای سازنده ایجاد می کند. 
استاندار با ابراز اطمینان از این که حق و حقوق جان باختگان و مالکان و صنوفی که در اطراف متروپل متضرر شده اند حتماً ادا خواهد شد، تاکید کرد که باید برخورد با قصور و مقصران عبرت آموز باشد و همه چیز به قوه قضائیه سپرده خواهد شد تا حقی از کسی تضییع نشود.

ساختمان ها و آسانسورهای مشکل دار، قبل از فاجعه دیگر رفع خطر شوند

روال این است که تا حادثه ای پیش نیاید و تلفات جانی و مالی ببار نیاورد، اقدام جدی برای پیشگیری نمی شود. معمولاً در چنین مواردی هم، بعد از وقوع فاجعه، دستگاهها و نهادهای نظارتی اعلام می کنند که ما قبلاً اخطار و هشدار داده بودیم در حالی که این کار کافی نیست و در مواردی که کوتاهی و اغماض، بازی با جان مردم است، باید از حربه هایی برای رفع خطر کردن ها استفاده شود. مثل رسانه ای کردن موضوع و اصرار و پی گیری برای اجرای قانون. 
بارزترین نمونه برای اثبات این ادعا، فاجعه فرو ریختن ساختمان متروپل آبادان و جان باختن دهها نفر، به اضافه خسارات بالای مالی، بیکار شدن مغازه داران واقع در مجتمع و در به در شدن صاحبان و اهالی خانه هایی است که در کنار ساختمان بوده اند. 
پس از این فاجعه، سازمان نظام مهندسی مدعی شده که از وضعیت و نواقص ساختمان خبر داشته و بارها تذکر و هشدار داده اما توجهی به آنها نشده که حتماً در بررسی و پی گیری حقوقی که قرار است انجام شود، به این نکته توجه خواهد شد. حالا که همه چیز روشن و تا آنجا که صلاح دیده اند اطلاع رسانی شده، عذری برای نادیده گرفتن نواقص ساختمان های مشکل دار باقی نمانده و قاعدتاً باید با هر متخلف که در شهر ساختمان خطر ساز دارد، بدون ملاحظه این که مالک کیست و چه کسی یا کسانی از آنها حمایت می کنند، برخورد قاطع و نه در حد اخطار و جریمه، اعمال شود. غیر از ساختمان ها، در باره وسایل و امکاناتی که در مجتمع ها است هم این سخت گیری لازم است. از جمله آسانسورها را باید به دقت بازرسی و عیب یابی کنند و این موضوع منحصر به آبادان و خرمشهر نباشد. مثلاً مدیر کل راه و شهرسازی استان گفته 122 ساختمان، آسانسور غیر استاندارد دارند که در سال 93 تاکنون مورد بازرسی قرار گرفته اند. به گفته وی در سال 1400 بیش از 120 اخطار پلمپ و قطع به اینها داده شده که باید دید سرانجام این اخطارها به کجا کشیده است.
در همین اهواز چه بسیار مجتمع های پزشکان که قدیمی هستند و آسانسورهایشان ظرفیت سه نفر را دارند اما به دلیل مراجعین بالا تا دو برابر ظرفیت مردم وارد آسانسور می شوند که خطر سقوط دارند. 
بنابراین باید موضوع از سابق جدی تر مورد توجه قرار گیرد و پس از گذشت مدت کوتاهی و فروکش شدن فضای فاجعه متروپل، همه چیز عادی نشود و پی گیری ها نماند تا حادثه بعدی.
دعا نویسی تضمینی را کم داشتیم که به شغل های کاذب اهواز اضافه شد!
حالا دیگر خیلی ها فهمیده اند این کلانشهر همان جائی است که از زیر سرسنگ می شود پول درآورد چون یک شهر آزاد به حساب می آید! آزاد از این لحاظ که هر نو نوع کاری می شود در آن انجام داد و محدودیتی وجود ندارد. مثلاً تمام جاده ها و اتوبانها و ورودی ها و خروجی های شهر در اختیار کسانی است که یک نیسان داشته باشند و آنها هر جا اراد ه کنند، می توانند بساط چند میلیونی خود را پهن کنند، حتی کپر بزنند و سایبان درست کنند و اگر خواستند دوبله هم بایستند و مطمئن باشند اتفاق خاصی نمی افتد و اگر هم مأموری آمد و اعتراض کرد، توافق می شود و موضوع ختم به خیر خواهد شد. در مناطق و محله های شهر هم پیاده روها و قسمت هایی از آسفالت خیابان در تصرف دست فروشان است و به بهانه کمبود کار، تمام شهر به صورت بازارهای نامنظم تبدیل شده است. فی الاواقع زمانی قرار بود، فکری برای بازار کیان که از همه جا غیر بهداشتی تر است و یک خیابان 60 متری را قطع کرده، بکنند اما نه تنها چاره ای برای آنجا نکردند، تا دلت بخواهد بازارهایی نظیر آن اما کوچکتر ایجاد شده است.
در این کلانشهر یک نوجوان 10 ساله به راحتی می تواند در غیاب پدرش، همراه برادر کوچکترش با موتور سه چرخه غیر استاندارد و بدون پلاک به شغل زباله گردی مشغول شود و بیچاره کسی که گرفتار بی احتیاطی این بچه بشود. یا در حالی که آرد فروشی ممنوع است، هر کس اراده کند، می تواند سه راه خرمشهر به سمت سوسنگرد و حمیدیه، گونی های آرد را آزادانه روی هم بگذارد و به هر قیمتی که بخواهد بفروشد و اصلاً ممانعتی در کار نیست، مثل فروش بنزین در شیشه و بشکه در نقاط مختلف شهر و از این دست کارهای غیر متعارف تا دلت بخواهد در شهر ما وجود دارد و این ظرفیت بالای اشتغال کاذب باعث شده که از هر گوشه کشور، افراد بیکار به اهواز بیایند و بستگی به ابتکار خودشان پول درآورند. اما جالب اینکه تا آنجا اهواز به شهر آزاد از نظر کار معروف شده که افرادی ( آن هم از  مهاجرین) به خودشان اجازه داده اند حتی با دعا نویسی پول در بیاورند و آنقدر هم جسارت دارند و خاطرشان از هر جهت آسوده است که برای انجام این کار اطلاعیه پخش می کنند و شماره تماس و واتساب خود را هم اعلام می کنند و تبلیغات انجام طلسم های فوری از بازگشت معشوق و مطلقه تا زبان بند و جلب مشتری و رزق راه می اندازند. که البته کار دشواری نیست و شما می توانید با رفتن در گوگل متن این طلسم ها را ببینید و اگر معتقد به آنها هستید، رونویسی کنید و احتیاجی به رفتن نزد دعا نویس نیست.
جان کلام این که شهر نیاز به مدیریت و نظم دارد و این درست نیست همه چیز آتش به اختیار و دلبخواه باشد و مسئولان برای حفظ بقای خود، آنقدر دست به عصا و غیر مسئولانه رفتار کنند که هر روز بر تعداد عوامل بی نظمی افزوده شود و اوضاع به کام این عوامل باشد.

برچسب ها : دعا نویسی شغل های کاذب اهواز