از دلایل شکست و ناکامی دولت های گذشته عبرت بگیرید

تا کار فرهنگی کارشناسی شده نکنیم،تغییری روی نخواهد داد

پیش از این گفتیم فرهنگ سازی در جامعه نقش اساسی دارد و از این طریق می توانیم از بسیاری مشکلات عبور کنیم و رشد هم داشته باشیم،منتهی همین فرهنگ سازی می تواند راه پیشرفت را هموار کند  یا اگر در جهت منفی باشد،جامعه را به قهقرا و عقب ماندگی سوق دهد.
در این میان آنها که سکان امور کشور را در دست دارند باید آدم های فرهنگی از جنس مثبت باشند چرا که در غیر این صورت نتیجه عکس خواهد بود. به عبارت دیگر یک فرمانده یا مدیر در خانواده که کوچکترین جامعه است و نیز در میادین جنگ ( از هر نوع) باید خلاق و برنامه ریز باشد تا بتواند هدایتگر و نه عقب گرا باشد.
از موارد عادی شروع کنیم. در قضیه همین ممنوعیت تردد و مسافرت ها بخاطر کرونا،دولت می تواند با فرهنگ سازی در رسانه ها و به خصوص صدا و سیما مردم را تشویق به اینکار بکند یا خیر بخواهند این موضوع را یک وسیله برای درآمد زایی با تعیین جریمه های سنگین،جا بیاندازند. اگر قرار بود این کار با جریمه همراه باشد،نمی گفتند پلیس راهنمایی،یا چراغ راهنمایی و پسوند جریمه به آنها می دادند. کسی که با رای مردم در راس امور قرار گرفته یک روز می گوید مردم به سفر بروند و روز بعد حرفش را پس می گیرد و تکلیف می کند که خیر مسافرت نکنید و گرنه جریمه می شوید. به خاطر داریم در هشت سال جنگ،چه فرهنگی حاکم بود که در عین وجود معضلات ناشی از جنگ،مردم از نظر معیشتی مشکلی نداشتند و مملکت بدون داشتن کمبود اداره شد. اما بعد از جنگ،به جای ادامه فرهنگ ایثار و از خود گذشتگی،سوداگران داخلی و خارجی جنگ نرم راه انداختند و انواع سلطان و مافیای اقتصادی پیدا شد و مردمی که زیر توپ و تانک و بمباران از پا درنیامدند،درگیر کمبودهای معیشتی شدند،در حالی که اگر همان روال زمان جنگ ادامه پیدا می کرد و برچسب عقب گرد به کارشناسان اقتصادی نمی زدند،حالا پس از گذشت سالها،هنوز درگیر پیدا کردن مرغ و روغن و شکر نبودیم. بنابراین آنچه ما را زمین زد،فقط تحریم ها و دشمنان نبودند و غفلت در فرهنگ سازی جامعه،بیش از هر عامل دیگر به کشور و مردم آسیب زد و تا وقتی به جای فرهنگ سازی سیاست های دستوری اقتصادی و مماشات در برابر مافیاها را به کار بندیم،تغییری در وضع موجود نخواهیم داشت.
از دلایل شکست و ناکامی دولت های گذشته عبرت بگیرید

در کالبد شکافی آسیب های اجتماعی،سیاسی و اقتصادی به این نتیجه می رسیم که دلایل شکست برنامه های دولتمردان و به خصوص روسای جمهوری در گذشته این بوده که هر کس آمده،ساز خود را کوک کرده و اعتقادی به تکمیل و ادامه آن دسته از کارهایی که تا حدی به سود مردم و جامعه بوده نداشته و از نو بنا و بنیاد جدیدی گذاشته که مسلماً او هم تا روزی که هست نمی تواند تمام برنامه ها را پیاده کند و باز هم مقداری کارهای ناتمام را در آخر دوره اش به نفر بعدی می سپارد و این سریال ادامه دارد. این در حالی است که بررسی علل پیشرفت دیگر کشورهای مطرح جهان،نشان می دهد آنها کاری به افراد ندارند ( حتی اگر از جناح دیگری باشند) و برنامه ها را سبک و سنگین می کنند و ادامه دهنده کارها هستند،کما اینکه ما می بینیم حتی وقتی ترامپ رفت و بایدن آمد،او حاضر نیست برنامه های ترامپ را کنار بزند و فارغ از مسایل سیاسی و امور خارج از کشور،در بحث منافع داخلی کوتاه نمی آید و اقتصاد را فدای سیاست نمی کند.  ‌
سایر رهبران جهان هم هر کدام که بر سر کار آمده اند،همین شیوه کشور داری را داشته و دارند. اما،ما چه می کنیم،نه تنها روسای جمهور،حتی وزرا و در مواردی استانداران هم کارهای گذشته و قبل از خود را قبول ندارند. یک وزیر می آید مسکن مهر راه می اندازد و آنهمه بریز و به پاش می کند،وزیر بعدی که آمد می گوید این یک طرح مزخرف بوده و پروژه قبلی ناتمام رها می شود،طرح جدیدی شروع می کند که در نتیجه هر دو ناکام می مانند و این وسط مردم هستند که صاحب خانه نمی شوند. فی الواقع آقایان به جای اینکه ادامه دهنده پروژه هایی که با هزینه های نجومی اجرا شده اند باشند،با یکدیگر لجبازی می کنند. یا اینکه کل هنر جناح مخالف دولت اینست که مانع از به ثمر رسیدن برنامه های دولت بشود (چه در بحث داخلی و چه خارجی) و حاضرند همه چیز خراب شود،مردم هزار مشکل داشته باشند اما کاری از پیش نرود که دولت فعلی سرافکنده و دولت بعدی مشکل گشا معرفی شود.حالا باید دید این وضعیت در آینده هم ادامه خواهد داشت و همچنان در گرداب مشکلات دست و پا خواهیم زد،یا عزمی برای تغییر این رویه جزم خواهد شد.
برای برگزاری امتحانات حضوری مدارس کارشناسی عمل کنید  
‌
برگزاری حضوری برخی امتحانات دانش آموزان خبر ساز شده که این موضوع نگرانی هایی بین خانواده ها بوجود آورده و بهتر است مسئولان با توجه به جوانب کار و تجارب گذشته نه چندان دور،در این باره تصمیم گیری کنند تا اختلالی در امتحانات پدید نیاید و ذهن دانش آموزان مشوش نشود چرا که قبلاً بارها تصمیم به حضوری شدن برنامه های آموزشی حتی به صورت دستوری گرفته شد اما در عمل اجرایی نشد چون خانواده ها به حضور فرزندان خود در مدارس با توجه به خطرات کرونا راضی نمی شدند و بعید نیست حالا هم به این نحوه برگزاری امتحانات رضایت ندهند. بنابراین ضرورت در نظر گرفتن جوانب کار کاملاً محسوس است و شاید بهتر باشد هر گونه حضور در مدارس به بعد از واکسیناسیون عمومی موکول شود.یادمان باشد همانگونه که می گویند واکسیناسیون معلمان ضرورت دارد،بدلیل اینکه معلوم شده کرونا سن و سال نمی شناسد و مواردی از مبتلا شدن جوانان و نوجوانان را شاهد بوده ایم،در باره بچه های مردم ریسک نکنند.
 

برچسب ها : امتحانات حضوری مدارس كار فرهنگی دولت