راوی گفت: مسئولان کشوری و استانی تا کی باید به غریب ماندن فضای بقعه علی بن مهزیار اهوازی بی تفاوت باشند؟

از سال ها پیش وقتی به مناسبت یا بی مناسبت، به فیض زیارت بقعه علی بن مهزیار نائل می شوم، نکته ای که بلافاصله جلب توجه می کند و از دیدن آن متأثر می شوم، وجود داربست ساختمان این بقعه است که نشان از تعمیر آن دارد و این سوال به ذهنم می آید که چطور متولیان امور استان و این کلانشهر از این منظره که نشان از ناتوانی آنها یا عدم خواستشان به تکمیل بنای این زیارتگاه است، شرمنده نمی شوند؟
می دانیم که علی بن مهزیار اهوازی از مفاخر کشور و استان ما به خصوص شهروندان اهوازی و از محدثان معروف شیعه و از اصحاب علی بن موسی الرضا (ع) بوده که احکام دینی را نزد آن حضرت و محمدبن علی العسکری و علی بن محمدالنقی فرا گرفته است که آثار برجسته ایشان کتاب المثالب، کتاب المزار و چندین اثر دیگر و از پر مکاتبه ترین راویان حدیث بوده است.
براساس روایات تاریخی،  هنگامی که مأمون خلیفه عباسی دستور داد علی بن موسی الرضا در مسیر حرکت خود در روز 16 صفر سال 201 هـ .ق وارد اهواز شود که چند روزی در این شهر توقف نمود. بعداً در محل اقامت امام مسجدی به نام مسجد الرضا بنا شد که علی بن مهزیار وصیت کرد پس از مرگ، او را در آن مسجد دفن کنند. در قسمت غربی بقعه و پیوسته به مقبره، مکانی وجود دارد که احتمالاً همان مسجدی است که در آن زمان احداث شد، علی بن مهزیار از چهره های شاخص شیعه است که بعد از آمدن به اهواز، لقب اهوازی گرفت و امام جواد (ع) از او به بزرگی یاد می کند.
تصورش را بکنید که اگر چنین جایگاهی در استان دیگری غیر از خوزستان بود، چقدر به آن بها می دادند و برای باشکوهتر کردن چنین بقعه ای چه هزینه هایی صرف می کردند و قطعاً آن را به یکی از مهمترین و زیباترین بقاع کشور تبدیل می نمودند و از آن به عنوان یک جاذبه زیارتی بهره می بردند.
واقعاً چند استاندار، فرماندار اهواز، مدیر اوقاف و ... باید بیایند و بروند و قدمی برای اتمام و تکمیل بقعه مهزیار اهوازی برندارند؟
راوی به یاد دارد چند دهه قبل، این زیارتگاه، از محل هایی بود که بخصوص شب های جمعه بسیار شلوغ می شد و مردم در صحن آن بصورت خانوادگی می نشستند و غذا طبخ و بین حاضران توزیع می کردند و پس از انقلاب هم این وضعیت تا حدودی حاکم بود تا این که بقعه برای بازسازی تخریب شد و ای کاش به همان سرعتی که تخریب کردند، در صدد بازسازی آن برمی آمدند که چنین نشد و تا امروز داربست های داخل و خارج بقعه پابرجاست که متولیان امور از مسئولان گرفته تا نمایندگان استان و به خصوص اهواز باید پاسخگوی این بی توجهی و کم کاری باشند. در مطلب دیگر از راهکارهایی که می تواند به غریبی فضای علی بن مهزیار پایان بدهد، سخن خواهیم گفت.
درس های اربعین را برای شتاب دادن به کارها و خدمت به مردم بکار بندیم
راهپیمایی اربعین با تمام دشواری هایی که در اجرا داشت، خصوصاً با جمعیتی که تأمین تدارکاتش کار آسانی نیست به سرانجام رسید. حالا باید از هر قدمی که در این راه برداشته شد، درسی بگیریم و آموزه هایمان را در بازگشت از این همایش معنوی بکار بندیم. در بعد سیاسی دیدیم کشوری که هشت سال با او در حال جنگ بودیم، امروز چنان روابطی با همسایه اش که ما باشیم پیدا کرده که تبدیل به بهترین میزبان ایرانیان شده و این تغییر، کار کوچکی نیست. با همین کشور بیشترین روابط  اقتصادی را داریم و در مناسبات دیگر هم دو کشور در کنار یکدیگر هستند.
درس دیگری که اربعین داشت مربوط به دولتمردان و مسئولان از رده بالا تا استانی و شهریست. دیدیم که وزارتخانه ها، شهرداریها و سایر ارگان های دولتی و غیر دولتی تمام هم و غم خود را مصروف انجام کارها کردند و صبح تا شب و شب تا صبح از وزیر گرفته تا نیروهای عادی در خدمت کردن و شتاب دادن به ایجاد زیر ساخت ها و هموار کردن راهها و رفع تنگناها درنگ نکردند.
اکنون از این مرحله عبور کرده ایم و همه به سر جای خود برگشته اند یا در حال برگشت هستند. مسئولان ما نباید تصور کنند با تمام شدن ایام اربعین، وظیفه آنها تمام شده و با توجه به خدماتی که داشته اند، اکنون کسی از آنها انتظاری برای سرعت دادن به کارها و خدماتشان به شهر و استان و مردم ندارد، بر عکس باید با الهام گرفتن از فضای معنوی و دیدن آن همه انرژی مثبت، بیش از پیش کاری و پر توان باشند.
سکانداران امور کشور و استان، از دلاور با غیرت ما، درس جنگندگی در برابر مشکلات را یاد بگیرند
پیروزی کشتی گیر ما در برابر یک کشتی گیر امریکائی که از چالاکی و جنگندگی بالائی برخودار بود می تواند الگویی برای ما، در جامعه باشد. دیدیم که ابتدا با حملات برق آسای حریف کشتی گیر ما، همه تصور کردند که این نبرد با ضربه فنی پهلوان ما به پایان خواهد رسید اما عکس این قضیه اتفاق افتاد و انگیزه بالا و غیرت ایرانی حرف آخر را زد و باید از این اتفاق مبارک درس استقامت یاد بگیریم و اطمینان داشته باشیم حتی اگر در آستانه شکست قرار گیریم، با عزم و انگیزه بالا پیروز خواهیم شد. آن چنان که دلاور سرافراز ما با چنین ایده ای، قلب ملتی را شاد کرد. 
این پیروزی می تواند در سایر امور کشور، عامل موفقیت باشد، بشرطی که تیم های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، آموزشی، صنعتی و ... از جنس پهلوان با انگیزه و متعصب ما باشند. همه دیدیم که رمز پیروزی پهلوان ما فکور بودن او بود. فکور از این بابت که بتوانیم از درس هایی که یاد گرفته ایم برای پیروزی بر مشکلات و طی کردن راه های موفقیت بهره ببریم، نه اینکه هدف، منافع شخصی و اندوختن ثروت در طول خدمت به جای انجام وظیفه باشد که نتیجه اش آسیب رساندن به مردم کشور و پیمودن راههای ناصواب مثل اختلاس و مطیع بودن در برابر رانت ها و این قبیل راههای نادرست است.
شهردارانی که تا دیروز در مرزها کمر خدمت به زائرین بسته بودند، امروز که به شهر و اتاق کار خود برگشته اند باید همان روحیه را حفظ کرده و با انگیزه کار کنند و اگر هم مشکلاتی در کار است، همانند آن پهلوان نامدار بر آنها غلبه کنند. آنها باید از دلمردگی بر حذر باشند و به جای به رخ کشیدن مشکلات، به نیروهای خود روحیه بدهند تا مانند پهلوان دلاور ما با مشکلات جانانه کشتی بگیرند و مردمی را که برای آباد ساختن شهر و منطقه شان به آنها چشم دوخته اند، امیدوار و دلشان را شاد کنند.

برچسب ها : بقعه علی بن مهزیار اهوازی راهپیمایی اربعین اهواز