رئیس جمهور منتخب، تمام اهرمها برای جبران خرابیها و متحول کردن امور را در اختیار دارد
اکثریت ملت ایران در حالی که با انواع مشکلات اقتصادی و معیشتی دست و پنجه نرم می کنند، پای صندوق های رای رفتند به این امید که کسی را انتخاب کنند که شکل قبلی ها نباشد یا خصوصیات رئیس جمهوری هایی را داشته باشد که از آنها به نیکی یاد می شود.سالیان دراز پس از برگزاری هر انتخابات و آمدن یک رئیس جمهور جدید، نه تنها مشکلات و گرفتاریهای مردم کم نشد، بلکه افزونی هم داشت و روز به روز امید برای بهتر شدن اوضاع از بین رفت و بجائی رسیدیم که سزاوار آن نیستیم.رشد و افزایش مناطق محروم، بیشتر شدن فاصله طبقاتی، تورم روز افزون بیکاری، ناتوانی در برابر سلطه گران اقتصادی و مافیاها و پدرخوانده هایی که خون مردم را در شیشه کرده اند ضعف در مدیریت ها، انتصاب های نابجا، سببی و نسبی، تفاوت فاحش حقوق ها، تسلیم شدن در برابر سلاطین فساد و میدان دادن به مفسدین که در پوشش های مختلف مانند واردات غیر ضرور و قاچاق فعال هستند و بسیاری موارد دیگر، مملکت را به جایی برد که مردم بی تفاوت و مایوس شدند و امیدی به اصلاح امور نداشتند.سالهای سال هر کس شعارهای مردم پسند داد، بعد از روی کار آمدن، قول ها و وعده هایش را فراموش کرد و بهانه این بود که اختیار ندارد و دستش بسته است و به او میدان کار نمی دهند در حالی مشکل اصلی سوء مدیریت و اشکال در مهره چینی مقامات کشوری بود. وقتی در یک مجموعه نزدیکترین افراد به سکان دار امور، سراز زندان درآورد چطور می شود انتظار انجام کارهای بزرگ و مفید به حال جامعه از او داشت¿ اما اکنون کسی آمده که هیچ بهانه ای برای کار نکردن ندارد چون مورد اعتماد بالاترین مقام کشوری و کانون تصمیم گیریهاست ضمن اینکه پشتوانه اقبال مردمی را دارد و راهی جز این ندارد که به آنچه وعده داده یا برای تغییر وضع موجود ایجاب می کند، عمل کند و با وحشی بافقی هم صدا شود که:
ما چو پیمان با کسی بستیم، دیگر نشکنیم
گر همه زهرست، چون خوردیم ساغر نشکنیم
یکی از مشکلات اساسی ما اینست که در گذشته وقتی یک نفر رئیس جمهور می شد، هیچ ضمانتی برای انجام وعده های او در اختیار مردم نبود، اما اکنون وضع فرق می کند و کسی که آمده ضامن دارد و راهی جز وفای به عهد وجود ندارد.اکنون، یکبار برای همیشه باید فرمول ها و قاعده های گذشته در ترکیب مقامات کشوری، خصوصاً کابینه متحول و نوگرایی شود. رئیس جمهور نباید مدیون و بدهکار کسی باشد و هیچ عاملی نباید جز پاکدستی توام با تخصص تجربه، خوشنامی و مهمتر از آن نداشتن وابستگی به عمر و زید در انتخاب و انتصاب مدیران کلیدی نقش داشته باشد. حتی آنها که در انتخابات به نوعی کمک هایی کرده اند، نباید در سپردن امور به آنها تعهدی شده باشد و از راههای دیگر جبران کنند. در این مورد حرف ها و نوشته های زیادی هست که تدریجاً عنوان خواهد شد.
به جای ملامت، ایجاد جاذبه و همدلی کنیم
پیش از این گفتیم که رئیس جمهوری باید منادی رفتار و کردار و وحدت باشد و زبان یک مسلمان، زبان قرآن است، بنابراین وقت آن رسیده که چند دستگی و دشمنی بین مردم از میان برود و هر کس معتقد است قرار است مملکت به دست افراد صالح سپرده شود دست از بعضی رفتارهای ناپسند بردارد : جبهه گرفتن در برابر یکدیگر با این بهانه که یکی از جناح دیگری است و در گذشته طرفدار چه کسی بوده، جز دامن زدن به تفرقه و ایجاد چند دستگی و یاس و نومیدی بین مردم، ثمری ندارد. حالا دیگر برای پایان دادن به نابسامانی ها، همه باید یکی شده و احترام به یکدیگر در کشور نهادینه شود. اکنون مهم نیست چه کسی به کدام یک از نامزدها رای داده و حتی آنها که رای باطله داده اند و هدفشان حضور در صحنه بوده و آنها که اصلاً رای نداده اند باید بطور مساوی از ظرفیت ها و مواهب کشور برخوردار شوند تا از این طریق جذب شوند چون ایجاد دافعه در مملکت قطعاً زیانبار است. برای نیل به این مهم، رئیس جمهور منتخب شایسته است هر چه سریع تر مردم را به وحدت دعوت کند و از همه بخواهد یکی شوند چون هیچ کس حق ندارد بخاطر شرکت در یک کار جمعی، دیگران را که به هر دلیل مشارکت نداشته اند مورد تهاجم و زخم زبان قرار دهد.
بقول سعدی :
دلم خانه مهر یار است و بس
از آن می نگنجد در آن کین کس
حضور مدیران موفق اسبق در شوراها، اتفاق خوبی است
حضور محمد حسن پرآور در جمع نامزدهای شورای شهر دزفول، خبر خوبی بود برای آنها که انتظار دارند افراد آگاه با سابقه مدیریتی در این پارلمان شهری عضو شوند و صرف نظر از آوردن یا نیاوردن رای (که رای خواهند آورد) مشوقی باشند برای دیگر مدیران اسبق که به این جمع بپیوندند. می دانیم که آقای پرآور دارای سوابقی چون معاون استاندار خوزستان و استانداری هرمزگان است و هر جا بوده، هم عملکرد قابل قبولی داشته و هم نام نیکی از خود به جا گذاشته و قطعاً در دزفول هم خوش خواهد درخشید.
قبل از ایشان آقای معین استاندار اسبق خوزستان هم در شورای شهر اصفهان عضویت پیدا کرد و منشاء خدمات ارزنده ای شد. چه خوب خواهد شد چنین رویه ای در سایر مدیران کار کشته استان برای حضور در چنین شوراها و تشکل های مردم نهاد، تسری یابد تا این مجموعه ها مثمر ثمر واقع شوند چرا که متاسفانه هجوم افراد غیر کیفی و بی اطلاع از خدمات و پروژه های شهری به شوراهای شهر باعث شده که آنها نه تنها در انتخابات یک شهردار توانمند، بلکه در سایر وظایف شورایی هم کم بیاورند.
برچسب ها : رئیس جمهور منتخب فاصله طبقاتی انتصاب های نابجا