گرامیداشت واقعی دانشمندان هسته ای!

                                            
اگرچه برگزاری مراسم بزرگداشت شهدای هسته ای، که در چند روز گذشته برگزار شد و هر اقدام دیگری که در این زمینه صورت گیرد قابل تقدیر است، امّا از یاد نبریم که این مراسم در حالی برگزار می شود که در وحله اوّل با کلنگ برجام از دستاوردهای ارزشمند این دانشمندان تقریباً چیزی باقی نمانده و با تعهدات برجامی، قرار بود برای سالها، زنجیرهای قوی بر دست و پای فعالیتهای هسته بسته شود، و در جنگ تحمیلی 12 روزه نیز رژیم های ضدِّبشری امریکا و اشغالگر قدس خواستند با ترور دیگر دانشمندان هسته ای کار ناتمام خود را در محروم کردن ایران از مغزهای متفکّر علوم هسته ای تمام کنند با اینهمه  آنچه بیش از این بزرگداشتها مورد انتظار این دانشمندان شهید و خانواده های محترم آنان و سایر مردم ایران است، اولاً تلاش برای حفظ دستاوردهائی است که خون مطهّر این عزیزان در راه دستیابی به آن به زمین ریخته شده و ثانیاً توسعهِ این دانش بومی شده است، که امروز به عنوان یکی از مهمترین شاخصهای توسعهِ علمی در دنیا محسوب می شود و کشورهای غالباً مستکبر دارندهِ این دانش، با وجود الزامات بین المللی و مقرّرات حاکم بر سازمان بین المللی انرژی هسته ای، نه تنها از انتقال آن به دیگر کشورها خودداری می کنند، بلکه هر کشوری را نیز که بخواهد بصورت مستقل و خارج از سلطهِ آنها، در مسیر دستیابی به این دانش حرکت کند مورد آزار قرار می دهند و دانشمندان این کشورها را مصادره کرده یا به قتل می رسانند.
اصولاً یکی از اهداف شوم استعمارگران غربی، در کشورهای تحت سلطه، کاستن از ذخائر علمی این کشورهاست تا نتوانند با کسب رشد علمی و قدرت اقتصادی و سیاسی، از سلطه آنان خارج شده و در برابر زیاده خواهیها و غارتگریهایشان بایستند. از بین بردن دانشمندان برجسته یکی از گزینه های مرسوم غربیان برای رسیدن به این هدف است، کما اینکه در اکثر کشورهای جهان و به ویژه در کشورهای اسلامی دستان خود رابه این جنایات آلوده‌اند و قتل صدها دانشمند عراقی، پاکستانی، سودانی، مصری و …. که به دلیل تعلق خاطر به کشور و مردمشان، حاضر به ترک میهن و یا خدمت به بیگانگان نبوده‌اند گواه این مطلب است. ‌
به دلیل اشراف و اقتدار سازمانهای اطلاعاتی در ایران، پس از پیروزی انقلاب استکبار جهانی به جز در برهه‌ای کوتاه نتوانست به چنین جنایاتی دست بزند و تنها به چند مورد آدم ربائی که با تبانی بعضی دولتهای دست نشانده و مزدور مانند عربستان و ترکیه صورت گرفت موفّق شد، اما بستر آفرینی فتنه انگیزان قدرت پرست در سال ۸۸، غربیان و صهیونیستها را بطمع انداخت که از فرصت بدست آمده استفاده کنند و با ترور دانشمندان ایرانی پیشرفت علمی چشمگیر کشور را مختل سازند.
اوّلین اقدام از این نوع، ترور دکتر علیمحمدی در ۲۲ دی ماه ۱۳۸۸ بود و پس از آن ترور دانشمندان هسته ای دیگر همچون دکتر شهریاری، دکتر رضائی، و دکتر احمدی روشن صورت گرفت که با دستگیری بعضی از عوامل ترور معلوم شد که این ترورها توسط امریکا و رژیم صهیونسیتی برنامه ریزی شده و با همکاری بعضی از کشورهای منطقه همچون ترکیه و آذربایجان و عربستان به اجرا در آمد. امّا این رژیمهای جنایکار  در جنگ تحمیلی اخیر با بهره گیری از فناوریهای نوین و استفاده از وطنفروشان جاسوس توانستند تعداد بیشتری از دانشمندان هسته ای را از ما بگیرند که اگرچه جای خالی آنان بلافاصله پر شد لیکن لازم است ضمن مراقبت بیشتر از این نیروهای ارزشمند، فعالیت در جبران خسارات وارده به تأسیسات هسته ای ناشی از تجاوزات اخیر امریکا و رژیم صهیونی افزایش یابد ت با کسب دستاوردهای بیشتر در این بخش، دشمنان در رسیدن به اهداف شومشان ناامیدتر شوند.
موسوی زاده
 
 

برچسب ها : دانشمندان هسته ای شهدای هسته ای دانشمندان رژیم صهیونسیتی