17 شهریور؛ تجلّی دوباره پیروزی خون بر شمشیر!

                    
 
بررسی و تحلیل رودادهای منجر به پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ملّت ایران نشان می دهد که این انقلاب الهی مرهون حوادثی است که بفضل الهی و با هوشیاری رهبری و مردم از یک طرف و خطاهای امریکا و رژیم شاه از طرف دیگر، شکل گرفت و بسترساز آن پیروزی معجزه آسا شد. بدون شک یکی از حوادثی که بر سرنوشت رژیم شاه و انقلاب اسلامی بسیار تاثیر گذاشت و قاطبه مردم ایران را به قطع امید و رابطه بارژیم شاه کرد، حادثه خونین 17 شهریور سال 1357 در میدان ژاله تهران است که به جمعه سیاه معروف شد. ‌
برخورد رژیم شاه با مردمی که جهت بزرگداشت شهدای شب‌های احیای این محل، تجمّع کرده بودند، چنان خشونت‌بار و غیرانسانی بود که آخرین رشته‌های عاطفی بین مردم و رژیم را به کلّی قطع، و این روز و حادثه را به نقطه بی‌بازگشت سقوط نظام شاهنشاهی و پیروزی انقلاب اسلامی مبدّل ساخت. پس از این حادثهِ خونین که به توصیهِ ژنرال هایزر، نظامی بلندپایهِ اعزامی امریکا به ایران صورت گرفت، حتّی کسانی که به هر دلیل تا آن زمان در پیوستن به حرکت انقلابی مردم مردّد بودند، تصمیم نهایی خود را گرفتند و با پیوستن به امواج خروشان انقلاب، یکپارچگی ملّت و انزوای کامل رژیم شاه را که مدعی داشتن پشتوانه وسیع مردمی بود، رقم زدند. ‌
در مرور حوادث و رویدادهای دوران انقلاب، بخوبی مشهود است که میزان مشارکت مردم در انقلاب و کیفیت مبارزه با رژیم سرسپردهِ پهلوی و شتاب حوادث، در دو مقطع زمانی قبل و بعد از رویداد 17 شهریور با یکدیگر تفاوت اساسی دارند. تمرکز بر شعار واحد و سراسری "سرنگونی نظام شاهنشاهی و تاسیس جمهوری اسلامی"، اعتصابات گسترده در سازمان‌های دولتی و غیردولتی به ویژه اعتصابات فلج‌کننده کارکنان صنعت نفت در سراسر کشور که رژیم را از نظر مالی به زانو درآورد، فرار گروهی ارتشیان از پادگان‌ها و پیوستن غالب آنها به صفوف مردم، انسجام همه نیروها زیر پرچم روحانیت و رهبری حضرت امام رحمت ... علیه، افشای مفاسد سیاسی و اقتصادی وابستگان رژیم و توزیع اسناد آن بین مردم توسط کارکنان انقلابی سازمان‌ها و بانک‌ها، آغاز فرار بسیاری از سران جنایتکار حکومتی به خارج از کشور و آشکار شدن بسیاری از نشانه‌های دیگر ضعف رژیم و اقتدار انقلاب اسلامی، از 17 شهریور 57 به بعد به اوج خود رسیده و تحولات زیر را موجب شد:
1-جدائی کامل مردم از رژیم و عمومی شدن فکر تغییر حکومت. 2- مطرح شدن شعارهای استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی و اخراج شاه، در راهپیمائی‌ها. 3-فراگیر شدن وحشت در بین سران رژیم و آغاز فرار آنها از ایران  ۴-انزوای طرفداران اجرای قانون مشروطه سلطنتی و ابقای رژیم شاهنشاهی.  5- تزلزل در ارتش و آغاز فرار نظامیان از پادگانها و                                                                                    پیوستن غالب آنها به مردم. ۶-گسترش اعتصاب‌ها در کشور و فلج شدن حکومت.  7-فشار رژیم شاه به صدام برای اخراج امام از عراق و هجرت ایشان به پاریس که فرصت جدیدی برای تحرّک رهبری در هدایت انقلاب را فراهم کرد.
اگرچه بنا به توصیه اربابا امریکائی، شاه هیچ چاره ای جز عمل به توصیه اعمال سیاست مشت آهنین در برابر قیام گستردهِ مردم نداشت، اما همین اقدام اشتباه در 17 شهریور، که بجای ترساندن مردم و فرونشاندن قیام حق طلبانهِ آنان، شجاعت، مقاومت و روحیهِ شهادت‌طلبی‌شان را بالا برد، به فضل الهی به تیر خلاصی بر حیات ننگین رژیم شاه تبدیل شد و با گسترش و فشردگی قیام و سرنگونی نظام شاهنشاهی یک‌بار دیگر پیروزی خون بر شمشیر را عملاً محقق ساخت. الحمد ... .
موسوی زاده
 
 

برچسب ها : انقلاب اسلامي ملّت ايران تاسيس جمهوري اسلامي رژيم شاه