سلامت روانی، گم شده عصر حاضر!

از جمله مشکلات لاینحلی که تمامی جوامع انسانی را گرفتار کرده و بدون تردید از عوارض زندگی ماشینی و تمدّن جدید بحساب می آید، گسترش بیماریهای روانی است که غالباً بدلیل همراه نبودن با درد و آثار ظاهری دیگر، کمتر مورد توجّه قرار می گیرد و همین بی توجّهی هزینه های سرسام آور و خسارات جبران ناپذیری بر کشورها تحمیل می کند. این مساله موجب شده که سازمان بهداشت جهانی به منظور بالا بردن آگاهی و تغییر و اصلاح نگرش مردم به مسائل بهداشت روانی، از سال 1371، روز 18 مهرماه را به عنوان روز جهانی سلامت روانی نامگذاری کند تا دولتهای عضو سازمان ملل نسبت به این موضوع حساسیت بیشتری نشان داده و ضمن آشنا کردن مردم با این موضوع و اهمیت آن، برنامه هائی جهت پیشگیری از گسترش این بیماریها به اجرا درآورند. 
بر همین اساس در ایران نیز علاوه بر نامگذاری روز 18 مهر به عنوان روز جهانی سلامت روانی، هفته متصل به این روز به عنوان هفته ملّی بهداشت روان نامگذاری شده است.  ‌
افسردگی، اضطراب، استرس و مانند اینها از انواع اختلالات روانیاند که همانطور که گفته شد عموما زائیده سبک زندگی جدید بوده و نزدیک 1 میلیارد نفر یعنی بیش از 12 درصد از مردم جهان را گرفتار کرده اند و خود عامل بسیاری از قتل و جنایتها، خودکشیها، فروپاشی خانواده ها، کودکآزاری ها، پرخاشگری ها، کم کاری ها و مانند آن هستند و از آنجا که بدلیل نداشتن آثار ظاهری در بسیاری از موارد کمتر از بیماری های جسمی مورد توجه قرار می گیرند معمولاً بودجه بسیار ناچیزی را در اعتبارات سالانه سلامت کشورها به خود اختصاص می دهند که به این جهت خسارات و صدمات زیادی به خانواده ها و جوامع وارد می شود.  ‌
آنچه مسلم است بسیاری از اختلالات روانی مولود عصر فنآوری بوده و پا به پای رشد فناوری افزایش، تنوع و گسترش می یابند، اما علت اصلی گسترش بیماری های روانی را باید در غصب مدیریت جهانی به وسیله گروههایی دانست که با ماهیت الهی انسان و اهداف او بیگانه اند و بر مبنای این برداشت ناقص و نادرست و تنها در جهت منافع طمعکارانه خود، هم برای علم و تکنولوژی و هم برای انسانها برنامه ریزی می کنند و بدلیل مغایرت این برنامه ها با فطرت انسانها، علم و فناوری به انحراف کشیده شده و روان انسانها به عدم تعادل دچار می شود و طبیعی است که در چنین شرایطی، همانگونه که مشاهده شده، توصیه‌های اخلاقی سازمان هایی مانند بهداشت جهانی که خود تحت سیطره غاصبان مدیریت جهانی اند و حتّی برنامه های منسجم درمانی، راه به جایی نبَرَد و تنها راهی که برای نجات جهان از مصیبت گرفتاری در چنگال بیماری های روانی باقی می ماند اولا قیام جهانی بر علیه نظام ستمگر و آسیب زای سرمایه داری است که طلیعه های آن ظاهر شده و ثانیا بازگشت به نظام ارزشی منسجمی است که با فطرت پاک انسانها منطبق باشد، یعنی همان نظام الهی که چهل و سه سال قبل، ملّت مسلمان ایران به جهان عرضه کرد و نظام سرمایه داری با تمام وجود به دشمنی با‌آن برخاسته تا مردم جهان نتوانند به سرعت از این الگوی نجاتبخش بهره مند شوند.
موسوی زاده
1401/7/18

برچسب ها : سلامت روانی سلامتی علم و فناوری