نوید عملیاتی شدن مهار گاز مشعل ها!

 
                        
 
براساس آخرین گزارشات بین المللی، بین کشورهای نفتخیز از نظر حجم گازهای همراه نفت که سوزانده می شوند، ایران بعد از روسیه دومین کشور در جهان است که با سوزاندن حجم عظیمی از این گازها ضمن تحمل زیان اقتصادی و خسارات زیست محیطی سنگین، با آلوده شدن هوای مناطق نفتخیز، سلامت مردم این مناطق نیز همیشه با خطر جدی روبرو است.
همانطور که بارها گفته ایم سوزاندن گازهای همراه نفت یکی از مهمترین منابع تولید گازهای گلخانه‌ای در ایران است که خسارات بیشمار بهداشتی، زیست محیطی و اقتصادی بر کشور تحمیل می کند. میزان گاز گلخانه ای تولید شده در ایران در طول یک سال حدود ۶۰ میلیون تن برآورد می شود که همین مسأله کشور ما را در جایگاه دوم کشورهای سوزاننده گازهای همراه نفت قرار داده است امّا از این میزان گاز گلخانه ای تولید شده در ایران در طی یک سال، ۸۶ درصد آن در ۴ استان خوزستان، بوشهر، هرمزگان و ایلام تولید می شود که سهم استان خوزستان در این میان ۳۴ درصد است و علاوه بر عوارض و زیانهای اقتصادی ناشی از سوزاندن این گازها، مشکلات بهداشتی و خسارات زیست محیطی آن همچون شیوع بیماریهای تنفسی، آلودگی آب و شیوع بیماریهای مختلف ناشی از بارش بارانهای اسیدی، فرسایش خاک، تاثیر روی گونه های جانوری و گیاهی و مانند آن بر تمام ساکنین مناطق نفتخیز اثبات شده است و این در حالی است که براساس گزارشات رسمی وزارت نفت در حال حاضر میزان گازی که سوزانده می شود بیش از گاز صادراتی است و با اقدام صیانتی در این مورد می توان بجای سوزاندن گازها و آلوده کردن هوا، با ورود این گازها به چرخه تولید یا صادرات آن ضمن دفع زیانها و خسارات مورد اشاره به تعهدات بین المللی همچون معاهده آب و هوائی پاریس در مورد کاهش گازهای گلخانه ای و مانند آن، درآمدی معادل درآمد حاصل از گاز صادراتی فعلی بدست آورد.
قابل ذکر است که این مشکل از اولین روزهای استخراج نفت یعنی از حدود 110 سال قبل خود را نشان داده بود ولی بدلیل سلطه انگلیسی ها بر صنعت نفت و اعمال نفوذ در دستگاه حاکمه ایران، با همه زیانهای آشکار و پنهان اقتصادی، زیست محیطی و بهداشتی که داشت کمتر مورد عنایت بود، تا اینکه پس از پیروزی انقلاب و کوتاه شدن دست کنسرسیومهای استعماری و عوامل سرسپرده داخلی آنها از صنعت نفت، موضوع مهم جلوگیری از سوزاندن گازهای همراه نفت و ایجاد ارزش افزوده در این ماده ارزشمند مورد بحث دولتها قرار گرفت که البته در مجموع عزم چندانی برای اینکار در دولتهای مختلف دیده نشد تا اینکه  در برنامه پنجساله ششم توسعه براساس بند الف ماده 48 قانون برنامه، مجلس شورای اسلامی دولت را موظف می کند تا آخر برنامه حداقل ۹۰ درصد گاز مشعلهای موجود را مهار کند که بدلیل قرار گرفتن بخش اعظم زمان اجرای برنامه ششم در دولت باصطلاح تدبیر و امید علیرغم وعده صریح زنگنه وزیر نفت طبق معمول کاری شایسته در مورد مهار گاز همراه نفت صورت نگرفت، امّا اینک خبر می رسد که دولت سیزدهم براساس وعده های قبلی در این مورد به انعقاد قرار دادهائی  جهت مهار گازهای همراه نفت توفیق یافته و براساس برنامه ریزیهای صورت گرفته قرار است تا سال 1404 گاز مشعلهای موجود جمع آوری شده و به خوراک پترو شیمی ها تبدیل شود.
موسوی زاده
 

برچسب ها : کشورهای نفتخیز گاز مشعل