تأمین مسکن؛ اولین گام در محرومیت زدائی!

                                    
کمتر از 2 ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در 21فروردین ماه 1358، فرمان تأسیس بنیاد مسکن و افتتاح حساب شماره 100بانکی برای کمک به تأمین مسکن محرومان، توسط امام خمینی رحمت ا...علیه صادر شد، تا با استفاده از کمکهای مردمی و بیت المال بازگردانده شده از غارت خاندان پهلوی، به مهمترین نیاز اقشار محروم جامعه یعنی تأمین مسکن پاسخ داده شود.
چندماه بعد با تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصول 2و3و31و43 آن داشتن مسکن متناسب با نیاز را، حقِّ‏ هر فرد و خانواده‏ ایرانی‏ اعلام‏ و دولت‏ موظّف‏ شد که با رعایت‏ اولویت‏ برای‏ آنها که‏ نیازمندترند به‏ خصوص‏ روستانشینان‏ و کارگران‏ زمینه‏ تأمین مسکن‏ را فراهم‏ کند.‏
امّا حلّ این مسأله مهم که بر اساس اصول مدیریت، به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات کشور، باید در اولویّت کار دولتها قرار می گرفت جز در اوایل پیروزی انقلاب چندان مورد توجّه قرار نگرفت و به دلیل کج فهمیهای دولت موقت، اغتشاشات گروهکهای ضدانقلاب، بروز جنگ تحمیلی و سپس بهره گیری از شیوه های آزمون و خطا و اجرای طرحهای ناقص و غیرعملی همچون طرح مسکن پاک و ساخت خانه های اجاره ای و مانند آن، روزبروز بر گسترش و پیچیدگی آن افزوده شد، بطوریکه در آستانه تصویب برنامه چهارم توسعه و ورود جمعیّت میلیونی متولدین دهه 60 به بازار کار و سنِّ ازدواج، این مسأله بیش از پیش خود را نشان داد.‏ همچنانکه سرشماری نفوس و مسکن سال 85 نشان داد که در ازای 5/17 میلیون خانوار ایرانی 16 میلیون خانه وجود دارد و از 5/1 میلیون کسری، حدود یک میلیون خانوار فاقد مسکن در دهک‌های اول و دوم درآمدی قرار دارند که قادر به تامین هزینه ساخت مسکن و حتی پرداخت اقساط تسهیلات نیستند. اگر 850 هزار ازدواج سالیانه و نیاز زوج‌های جوان هم به این حجم افزوده شود، سنگینی بار تامین مسکن در کشور معلوم می‌شد. تهیه طرح مسکن مهر توسط دولت نهم، که با استفاده از تجارب طرح‌های قبلی، مسئله تامین زمین، تسهیلات بانکی، نظارت و توانمند‌سازی متقاضیان برای ساخت مسکن را به عهده گرفته بود، حقیقتا امید به خانه‌دار شدن را در نیازمندان احیا کرد به‌طوری‌که نزدیک به 4 میلیون متقاضی در این طرح ثبت‌نام کردند که پس از پالایش به دو میلیون و 750 هزار نفر واجد‌شرایط رسیدند و به حدود 50 درصد از این عده در قالب تعاونی‌های مسکن مهر و مانند آن زمین واگذار شد. امّا درحالیکه طرح مسکن مهر با وضعیت نسبتاً رضایتبخشی در حال پیشرفت بود، بلای دولت تدبیر و امید، مسکن مهر را نیز همچون بسیاری از طرحهای مفید دچار آشفتکی و رکود کرد و وزیر مسکن و شهرسازی این دولت بود که ضمن مزخرف اعلام کردن مسکن مهر، از اینکه در دوران تصدی او هیچ مسکنی ساخته نشد افتخار می کرد.
با استقرار دولت سیزدهم و فعال شدن مجدد طرحهای راکد مسکن مهر و نیز تدوین طرح نهضت ملّی مسکن امید می رود که یکی از مهمترین آرمانهای عدالتخواهانه انقلاب یعنی تأمین سرپناه مناسب برای تمامی ایرانیان فاقد مسکن بزودی محقّق شود و با عادی شدن تقاضای مسکن بازار این صنعت به آرامش رسیده و داشتن مسکن برای جامعه ایرانی آرزوئی محال تلقی نشود. ان شاء ... .
موسوی زاده   



 

برچسب ها : مسکن محرومیت زدائی تأمین مسکن محرومان