روزی برای افشای چهره ضدِّبشری نظام سرمایه داری غرب!

به 19  آذر ماه، روز جهانی حقوق بشر، امسال نیز در حالی وارد شده ایم که بشریت در طول حیات خود چنین درنده خوئیهائی را در پایمال کردن حقوق بشر بخود ندیده و شگفت آور آنکه همه این وحشیگریها بدست دولتهائی صورت می گیرد که فریاد دفاع از حقوق بشرشان گوش فلک را کر کرده و خود اوّلین پیشنهاد دهندگان و امضا کنندگان بیانیه حقوق بشر بوده اند.  
به جهت تأکیدات مکرّر در حمایت از حقوق انسانها در تمام ادیان الهی، مسأله حقوق بشر از مسائل شناخته شده در طول تاریخ بوده و تلاشهای متعدّد و پراکنده ای را جهت دستیابی به منشوری جامع در حراست از حقوق انسانها می توان نشان داد که بعضاً نتایج محدودی نیز دربر داشته است، امّا وقتی مجمع عمومی سازمان ملل متحد در دهم دسامبر 1948(آذر 1327)با 48 رأی موافق و 8 رأی ممتنع ، بیانیه حقوق بشر را تصویب کرد و دبیرکل وقت سازمان ملل ضمن اعلام این روز به عنوان روز جهانی حقوق بشر، با غرور و افتخار گفت:" پذیرش این بیانیه با چنین اکثریت وسیعى، بدون هیچ رأى منفى، حاصلى عظیم در حمایت از حقوق بشر است." از آنجا که غالب امضاء کنندگان این بیانیه را ناقضان اصلی حقوق بشر و جنگ افروزان جهان، یعنی کشورهای غربی تشکیل می دادند، گمان رفت که بالاخره زمینه حمایت از انسانها فراهم شده و از این پس نقض حقوق بشر توسط این کشورها، حداقل بخاطر حفظ حرمت امضای خودشان در ذیل این بیانیه، سیری نزولی خواهد داشت. حال که 75 سال از صدور این بیانیه می گذرد و مدّعیان تمدّن و مدیریت جهانی ظاهراً بیش از همه سنگ اجرای مفاد آن را به سینه می زنند باید پرسید که آیا این بیانیه توانسته است که مانع ستمگری ظالمان و احقاق حقوق انسانها شود و بعد از قرنها استثمار ملّتها توسط استعمارگران اروپائی و دو جنگ جهانی که این کشورهای باصطلاح متمدّن بر جهان تحمیل کردند آیا جهان به آرامش مطلوب رسیده یا خواهد رسید ؟
نگاهى گذرا به رویدادهاى سیاسى و نظامى جهان پس از پایان جنگ دوم جهانى، نشان مى دهد که على رغم صدور بیانیه جهانى حقوق بشر، واقعیت در عمل به گونه اى رقم خورد که بیانگر فاصله زیاد میان اهداف بیانیه و عملکرد جامعه بین المللى در دفاع از حقوق بشر است و اوضاع کنونی جهان نشان می دهد که صدور این بیانیه در بسیاری از موارد نه تنها نتوانسته است از رنج و آلام حاصل از سیاستهای ستمگرانه دولتهای غربی بکاهد بلکه عملا به ابزارى در جهت اعمال فشارهاى سیاسى و اقتصادى این دولت ها بر کشورهاى مستقل جهان براى پیشبرد منافع استعمارى، مبدّل شده است و همین دولتهای ستمگر ضمن تحمیل جنگ و مصیبت به کشورهای ضعیفتر و جنگ افروزی بین کشورهای دیگر و پایمال کردن اصول بدیهی حقوق مردم در اقصی نقاط جهان، مکرراً از بیانیه حقوق بشر به عنوان ابزاری برای تضعیف و سرکوب دولتهای مستقل و رها شده از سلطه استکبار استفاده کرده اند.
بنظر می رسد در شرایطی که دول غربی و در رأس آنها دولت جنایتکار امریکا پیش روی جهانیان، با تجهیز و تسلیح سگ زنجیری خود رژیم اشغالگر فلسطین در منطقه فاجعه بی نظیری همچون نسل کشی در غزه را رقم می زنند، تنها خاصیّت روز جهانی حقوق بشر این باشد که جهانیان آن را به فرصتی برای افشای گسترده تر چهره منافقانه و ضدّبشری امریکا و اذنابش تبدیل کنند. 
موسوی زاده
 
 
 

برچسب ها : نظام سرمایه داری غرب حقوق بشر رژیم اشغالگر فلسطین