اهمیت تنظیم رابطه کودکان  و تلویزیون

باوجود گذشت نزدیک 150 سال از ورود تلویزیون به خانه ها و علیرغم عرضه رسانه های متعدّد و پرکاربرد دیداری و شنیداری جدید، هنوز هم هیچ رسانه ای نتوانسته است بازار جعبه جادوئی تلویزیون را از رونق بیاندازد و در جذب مخاطبین از آن پیشی گیرد. تسلّط همه جانبه تلویزیون به عنوان رسانه‌ای بسیار موثّر و دارای نفوذ گسترده در خانه ها، تاثیری عمیق بر خانواده‌ها به ویژه کودکان و نوجوانان دارد و از آنجا که کودکان و نوجوانان در حسّاسترین سنین تعلیم و تربیت و اثرپذیری قرار دارند لذا موضوع رابطه کودکان و تلویزیون یکی از مسائلی است که امروزه نظر بسیاری از اندیشمندان و مصلحان اجتماعی را بخود جلب کرده با توجه به اهمیت و عمق تاثیرات تلویزیون بر کودکان، و تاثیراتی که از این طریق بر وضعیت حال و آینده جوامع گذاشته می شود، سازمان ملل نیز روزی را بعنوان "روز جهانی کودک و تلویزیون" نامگذاری کرده است تا در این روز بیشتر به مساله تاثیرگذاری تلویزیون بر کودکان پرداخته شود و با انعکاس نتایج تحقیقات بعمل آمده در مورد آثار مثبت و منفی تلویزیون بر کودکان، راههای بهره برداری بهینه از این رسانه عمومی به خانواده ها عرضه شود.
طبیعی است که تلویزیون هم همچون سایر پدیده های نوظهورعصر جدید و ره آورهای نوین صنعتی ، کارکردهای مثبت و منفی را توامان دارد، و بسته به اینکه چه کسی و در چه شرایطی از آن بهره می برد می تواند مفید یا مضر باشد. لذا در استفاده از آن، به ویژه وقتی پای کودکان آینده ساز در میان باشد، باید بیشتر احتیاط شود. زیرا تحقیقات متعدّد و در جوامع مختلف نشان می دهد که در کنار آثار مثبتی همچون غنی سازی اوقات فراغت و افزایش آگاهیهای کودکان، ترویج و آموزش ارزشهای دینی، اخلاقی و اجتماعی و مانند آن که این رسانه را حقیقتاً به دانشگاهی بزرگ تبدیل کرده، در صورتیکه به درستی مورد استفاده کودکان قرار نگیرد، می تواند موجب افت تحصیلی، بروز مشکلات جسمی و اخلاقی، عادات و رفتارهای خشونت آمیز، انزواطلبی، بی نظمی در خواب، چاقی و بسیاری از ناهنجاریهای روحی و جسمی دیگر شود. واین مساله در مورد جوامعی که کودکانشان وقت بیشتری صرف تماشای این رسانه می کنند، مصداق بیشتری دارد.
فراهم کردن شرایط برای بهره برداری صحیح و استفاده مفید از تلویزیون توسط کودکان در وحله اوّل برعهده خانواده ها و سپس بعهده مسئولین و تولید کنندگان برنامه های تلویزیونی است.
 ‌خانواده ها که از بدو تولّد فرزندان خود، در برقراری رابطه آنان با تلویزیون نقش اصلی را دارند، باید بدانند که این رسانه دیداری و شنیداری در حالیکه می تواند به افزایش آگاهیهای علمی کودکان، تشویق آنان به کارهای خوب، ترویج ارزشهای دینی و اجتماعی، بالا بردن حس مسئولیت فرزندان، غنی سازی اوقات فراغت و مانند آن کمک کند، در صورتیکه به اشتغال عمده کودکان برای دیدن برنامه های نامناسب تبدیل گردد، ضمن اتلاف وقت و بازداشتن آنها از فعّالیتهای مخصوص دوران کودکی مثل بازی و رسیدگی به تکالیف مدرسه و برقراری رابطه با همسالان و مانند آن، ممکن است اختلالاتی جبران ناپذیر در رشد و تربیت آنان بوجود آورد.
متولّیان تلویزیون نیز باید در انتخاب برنامه های کودکان و نوجوانان حسّاسیت ویژه نشان دهند و با خودداری از پذیرش تولیدات نامناسب، زمینه را برای سالمسازی کامل اینگونه برنامه های تلویزیونی فراهم سازند.
موسوی زاده

برچسب ها : كودكان تلویزیون رسانه عمومی