توسعه استان در گرو توسعه روستاها است

                                                           
 
گزارشهای رسیده از تصمیمات اخیر استانداری خوزستان و آمادگی فرمانداران این استان جهت رسیدگی بیشتر به مسأله روستاها و  اولویت بخشی به اشتغال جوانان روستائی و واگذاری اداره امور این حوزه به مدیران مجرّب و آشنا به مسائل روستائی از یک طرف و انتشار خبر آزمون قریب الوقوع استخدام دهیاریها که بازهم از توجّه به روستاها حکایت دارد، از طرف دیگر، گویای عزم جدّی مسئولین استان در تحقّق یکی از مهمترین آرمانهای عدالتخواهانه انقلاب یعنی رسیدگی ویژه به روستاها است که همیشه به عنوان مصداق بارز محرومیت مطرح بوده اند و بجز دوران جهادسازندگی اوایل پیروزی انقلاب، تا فبل از تأسیس دهیاریها در سال 77 اقدامی در خور عنایات نظام اسلامی به محرومین، برای رسیدگی به مشکلاتشان صورت نگرفته بود.
روستائیان و عشایر کشور که به حق ذخائر انقلاب نام گرفته اند علاوه بر تأمین بخش بزرگی از نیازهای غذائی کشور و تولیدات صنایع دستی، در تمام صحنه‌های دفاع از آرمانهای انقلاب و تمامیت ارضی کشور نیز حضور فعّال و مؤثّر داشته اند و از این جهت جایگاه ویژه ای در ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور دارند. با اینهمه همانطور که گفته شد، جز در برهه ای کوتاه از سالهای اوّلیهِ پیروزی انقلاب و تا حدودی در چند سال اخیر، در خور شأن و جایگاه اجتماعی که باید داشته باشند مورد توجّه نبوده اند.
در دوران ستم شاهی روستائیان و عشایر همانند سایر اقشار مستضعف مورد ستم و استثمار خوانین و زورمداران متنفّذ بودند و لذا پس از پیروزی انقلاب از جمله اوّلین حرکاتی که توسط جوانان پرشور و انقلابی برای محرومیت‌زدائی از جامعه صورت گرفت تشکیل جهادساندگی برای آبادی روستاها و خدمت به عشایر مظلوم بود. که دستاوردهای بی نظیری به دنبال داشت و می توانست به الگوئی جهت توسعه و آبادانی کشور تبدیل شود، لیکن پس از آنکه جنگ تحمیلی بخش عمده ای از ظرفیت جهادسازندگی را برای دفاع از کشور مصروف خود کرد، با پایان جنگ و استقرار نیروهای غیرانقلابی در مقام تصمیم سازی و تصمیم گیری های کلان کشوری و صدور فرمات مانور تجمّل و مجوّز فساد نسبی و اعمال سیاست قربانی کردن عدالت در پای سازندگی، بار دیگر همهِ اقشار محروم و از جمله روستائیان و عشایر مورد بی مهری قرار گرفتند و لذا فاجعهِ تخلیه روستاها و کاهش جمعیت عشایر به قیمت توسعهِ الونک نشینی و حلبی آبادها در حاشیه شهرها را شاهد بودیم.
با توجّه به آرمانهای عدالتخواهانهِ انقلاب، از زمان استقرار دولت سیزدهم خدمت رسانی به روستائیان، بار دیگر مورد توجّه قرار گرفته و با تقویت جایگاه دهیاری ها و گسترش اختیارات آنها برای اجرای طرحهای عمرانی بزرگ و همچنین تهیه و ابلاغ سند توسعه روستا یا طرح مردم پایهِ توانمند سازی روستاها(طرح تکام) که بمنظور توسعه و نوسازی روستاها و ایجاد اشتغال پایدار با استفاده از ظرفیت روستاها تهیه شده و تخصیص اعتبارات مناسب برای اجرای طرحهای زیربنائی در نقاط مختلف، اینک امید می رود که تمام برنامه های زمین مانده جهت توسعه روستاها بسرعت اجرائی شود تا همانطور که در برهه کوتاه استقرار دولت مردمی شهید رئیسی، با تأمین امکانات آموزشی، بهداشتی، آب سالم، گازرسانی، برق‌رسانی، راهسازی، خدمات ارتباطی و مانند آن مهاجرت از بسیاری از روستاها متوقّف و مهاجرت معکوس به بعضی روستاها آغاز  شد، اجرای طرحهای مهمی همچون طرح توانمندسازی روستاها و اشتغازائی در آنها، مهاجرت معکوس روستائیان را سرعت بیشتری بخشد و عزیزان مهاجر روستائی که با وجود داشتن مهارتهای حرفه ای در بخش بسیار مهم کشاورزی و دامداری، هم اکنون با مشکلات عدیدهِ زندگی در حاشیه شهرها دست بگریبانند، بتوانند به جایگاه والای خود در مشارکت برای تأمین امنیت غذائی کشور باز گردند. ان شاء ... .
موسوی زاده
 
 

برچسب ها : روستا تولیدات صنایع دستی طرح تکام