کشت قرار دادی، ضامن تأمین منافع کشاورز و کشور!

                              
 
از مصاحبه هائی که با اغلب کشاورزان فعّال کشور و از جمله کشاورزان سختکوش و عزیز استان خوزستان صورت گرفته چنین برمی آید که بفضل الهی و علیرغم خشکسالیهای پیاپی و و جود تنشهای آبی، امسال بسیاری از کشاورزان از الطاف الهی بهره مند بوده و از افزایش تولید در واحد سطح سخن گفته و راز این توفیق را در درجهِ اوّل به عنایت الهی و سپس در بهره گیری از شیوه های نوین کشاورزی و بکارگیری آموزشهای ترویجی منوط دانسته اند و این نشان می دهد که کشاورزان در صورتیکه به پرورگار توکّل کنند و از روشهای بهره ور و الگوهای توصیه شده کارشناسان دلسوز و آینده نگر،  تحت عنوان الگوی کشی استفاده کنند، با اصلاح شیوه آبیاری و جلوگیری از اتلاف آب کشاورزی و ضایع شدن محصولات، خواهند توانست حتّی در شرایط کم بارشی و تنش آبی بکار خود ادامه داده و از ثمرات تلاش خود حداکثر بهره مندی را داشته باشند.
با ادامه خشکسالیها در استان و زیان کشاورزان و کشور از کشت بعضی محصولات پر آب بر، بحث الزام به رعایت الگوی کشت بصورت جدیتری مطرح شده و بنظر می رسد که جهت تأمین منافع کشاورزان استان و تأمین امنیت غذائی کشور، اجرای دقیق الگوی کشت و نیز جلوگیری از کشتهای پر آب بر در استانی مثل خوزستان نه یک انتخاب بلکه الزامی اساسی است و صرفنظر از اینکه در این مورد چه تصمیماتی در استانهای دیگر گرفته شده و آیا استانهائی که با برداشتهای غیر موجّه از سهمیه آب خوزستان به کشتهای و صنایع پرآب بر مشغولند با محدودیتهائی همچون محدودیتهای خوزستان مواجه شده اند یا خیر، واقعیت این است که کشاورزان استان خوزستان انتظار دارند تصمیمات مربوط به اجرای الگوی کشت در استان بگونه ای به اجرا درآیند که مانع ضرر و زیان غیر قابل جبران به آنان شوند و همانطور که پیش بینی شده برای کمک به کشاورزان در استفاده بهینه از آب مصرفی، بسته های حمایتی ارائه داده شود تا از حداکثر سیستم‌های کمک کننده در کاهش مصرف آب و بهره‌وری استفاده کنند  که این اقدام می تواند در حال و آینده کمک مؤثّری به اقتصاد کشاورزان باشد. امّا در شرایط فعلی و نیز در آینده آنچه بیش از همه می تواند به کشاورزان و کشاورزی استان کمک کرده و منافع کشور را در بهره برداری از مزیتهای بی نظیر کشاورزی خوزستان تضمین کند اولاً جلوگیری از برداشتهای غیر موجّه آب از سرشاخه های رودخانه های استان و ثانیاً تأمین کامل نیازهای کشاورزان اعم از نقدینگی و نهاده ها و ماشین آلات، و تعهّد خرید محصولات آنان یعنی انعقاد قرارداد کشت با کشاورزان است که ما آن را یکی از بهترین راههای نجات کشاورزی استان می دانیم.
کشت قراردادی که بین تولید کننده یعنی کشاورز و خریدار، منعقد می شود و کشاورز ضمن اطمینان از تأمین مالی در طول دوره قرارداد برای تولید محصول مورد نظر، دغدغهِ پیدا کردن بازار و خریدار را نیز نخواهد داشت یکی از روشهائی است که می تواند  بهره وری در بخش کشاورزی را بنحو چشمگیری افزایش دهد و ضمن تأمین سود دو طرفِ قرار داد و کاهش خطرپذیری بخش کشاورزی، از نافروش ماندن محصولات کشاورزی و تحمیل ضرر به کشاورزان و کشور نیز جلوگیری کند. با اطمینان کشاورزان به تأمین مالی و در اختیار داشتن نهاده های مورد نیاز بر مبنای قراردادهای کشت و وجود انگیزه در سرمایه گذاران برای ارتقاء دانش کشاورزان و بهره گیری از فناوریها و تجهیزات مکانیزه می توان امیدوار بود که با اجرای این سیاست شاهد رونق کشاورزی استان و تشویق کشاورزان به پیروی دقیق از الگوهای کشتی باشیم که براساس مزیتهای هرمنطقه تهیه شده و تضمین کننده منافع حداکثری کشور خواهند بود. ان شاء ... .
موسوی زاده


 

برچسب ها : کشت کشاورزی کشاورز