خوزستان قربانی بودجه ریزی چانه ای و توسعه نامتوازن کشور!

                                                
بخش عمده ای از توسعه نامتوازن کشور ریشه در چانه زنی و بخشی نگری در تدوین بودجه کل کشور دارد و همانطور که انتظار می رفت در آستانه تدوین لایحهِ بودجهِ 1401، رئیس جمهور جهت اصلاح روند بودجه ریزی کشور، در آخرین جلسه ستاد هماهنگی اقتصادی دولت بر در نظر گرفتن نیازهای واقعی و پرهیز از چانه زنی و بخشی نگری در بودجه ریزی تأکید کرد تا مقدّمه ای بر دفع پدیده نامیمون توسعه نامتوازن در کشور باشد.
استان خوزستان از جمله استانهائی است که توسعهِ نامتوازن کشور و تدوین بودجه چانه ای به آنها بسیار آسیب رسانده است. این استانها به دلیل نداشتن حامی یا وجود حامیان بی تحرّک و محتاط در مراکز اصلی تصمیم سازی یا تصمیم گیری کشور در طول سالیان دراز نتوانسته اند از حقوق خود در توزیع امکانات و تخصیص اعتبارات بخوبی برخوردار شوند و سهم آنها به استانهائی رسیده که از وجود حامیان پیگیر و متنفذین قوی در مرکز برخوردار بوده اند، مسأله ای که بعضاً زمینه ساز تنشهای بین منطقه ای و تهدید کنندهِ وحدت ملّی است. این تنشها اگرچه در ظاهر از بعضی زیاده خواهیهای متنفّذین مناطق باصطلاح نورچشمی و نیز بی تدبیری های مسئولین در حل و فصل موضوعات مورد مناقشه ناشی می شده، امّا بیش و پیش از آن به اصرار تصمیم سازان و تصمیم گیران کشور بر ادامه اجرای نظام برنامه ریزی سلیقه ای و قابل چانه زنی، و نبود برنامه آمایش سرزمین یعنی برنامه ای منطقی و جامع در بکارگیری حداکثری ظرفیتهای سرزمینی برای پیشرفت متوازن کشور مربوط است. بطور مثال در موضوع تخصیص بودجه برای طرح زیانبار انتقال آب از سرشاخه های کارون به اصفهان و کرمان و یزد، اگرچه فشار متنفّذین این استانها بر دولت و مجلس و نفوذ پذیری تصمیم گیرندگان و متولّیان امور آب کشور و بی تفاوتی نمایندگان و مقامات استان، در پیشبرد چنین اقدام خسارتباری بی تأثیر نبوده، لیکن عدم وجود برنامه ای جهت سازماندهی امکانات و ظرفیتهای کشور بمنظور استفاده از مزیّتهای مناطق گوناگون و تأمین حداکثری منافع ملّی را باید عامل و زمینه ساز اصلی چنین تصمیمات نابخردانه ای به حساب آورد که ضمن ضایع کردن مزیّتهای منطقه ای و لطمه زدن به منافع ملّی، با ایجاد تنش بین مردم مناطق گوناگون، مهمترین وجه اقتدار کشور، یعنی وحدت ملّی را نیز با خطر روبرو کرده است.
از آنجا که مناطق مختلف کشور به لحاظ ظرفیت و استعداد با یکدیگر متفاوت و بعضاً مکملند، لذا برنامه ریزیهای پیشرفت و از جمله بودجه ریزی سالانهِ کشور بگونه ای انجام شود که بهره برداری از امکانات و مزیّتهای طبیعی، انسانی و مصنوعی هر منطقه در بالاترین حدِّ ممکن صورت گرفته و در نتیجه تأمین منافع ملّی به حداکثر برسد، و طبیعی است که با چنین برنامه ریزی، فرصت چانه زنی و اعمال فشار از متنفذین گرفته شده، از انحراف برنامه ها و بروز پدیده توسعه نامتوازن و آبادانی خیره کننده استانهای نورچشمی به قیمت ویرانی دیگر استانها، جلوگیری خواهد شد. ناگفته پیدا است که شرط اصلی توفیق کشور در تدوین چنین بودجه ای مراقبت نمایندگان و مقامات استان در تمام مراحل مختلف کار است.  
موسوی زاده


 
 

برچسب ها : خوزستان بودجه نمایندگان و مقامات استان