تلویزیون؛ رسانه ای تاثیرگذار  در پرورش کودکان!

                                  

پُرمخاطبترین رسانه دیداری و شنیداری یعنی تلویزیون کارکردهای مثبت و منفی فراوان دارد ، این رسانه با وجود ورود ابزارهای ارتباطی جدید و جذّاب همچنان تسلّط همه جانبه خود را بر خانوادهها به ویژه کودکان و نوجوانان که در حسّاسترین سنین تعلیم و تربیت و اثرپذیری قرار دارند حفظ کرده و برنامه های آن، چه خوب و چه بد برروح و روان کودکان تاثیر می گذارد و بهمین دلیل رابطه کودک و تلویزیون سخت مورد توجّه خانواده ها در سراسر جهان قرار دارد و سازمان ملل نیز برای تاکید بر اهمیّت موضوع و توجّه دادن دولتهای عضو به این مهم ، روز 22 آذر را به عنوان روز کودک و تلویزیون نامگذاری کرده است. 
تلویزیون همچون سایر وسایل ارتباط جمعی، کارکردهای مثبت و منفی را توامان دارد، و بسته به اینکه چه کسی و در چه شرایطی از آن بهره می برد می‌تواند مفید یا مضر باشد. کودکان بااستفاده متعادل از برنامه های مناسب آن می‌توانند از این جعبه جادو بهره علمی و تربیتی ببرند و بر سرعت رشد علمی  اخلاقی، دینی و جامعه پذیری خود بیفزایند و یا با استفاده از برنامههای نامناسب و صرف بیش از اندازه وقت خود برای دیدن برنامه های خنثی، با از دست دادن فرصتهای ارزشمند تعالی، خود و جامعه را متضرّر سازند.
طبیعی است که در وحله اوّل از خانواده ها انتظار می رود که در فراهم کردن شرایط برای بهره برداری صحیح و استفاده مفید از تلویزیون توسط کودکان بوظایف خود عمل کنند امّا مسئولین و تولید کنندگان برنامه های تلویزیونی نیز در تهیه برنامه های مناسب تکالیفی ویژه دارند.  ‌
خانواده ها باید بدانند که تلویزیون در حالیکه می تواند به افزایش آگاهیهای علمی کودکان ، تشویق آنان به کارهای خوب ، ترویج ارزشهای دینی و اجتماعی بالا بردن حس مسئولیت فرزندان ، بارور کردن اوقات فراغت و مانند آن کمک کند، در صورتیکه به اشتغال عمده کودکان تبدیل گردد ، ضمن اتلاف وقت و بازداشتن آنها از فعّالیتهای مخصوص دوران کودکی مثل بازی و رسیدگی به تکالیف مدرسه و برقراری رابطه با همسالان و مانند آن، ممکن است اختلالاتی جبران ناپذیر در رشد و تربیت آنان بوجود آورد، لذا باید با استدلال و قاطعانه فرزندان را از صرف زیاد وقت و تماشای برنامههای نامتناسب باز دارند، انتخاب برنامه های مناسب را به کودکان خود یاد دهنددر دیدن این برنامه ها کودکان و نوجوانان خود را همراهی کنند و در صورت نیاز ، با توضیح در مورد برنامه ها  در رفع ابهامات و افزایش مهارتشان در انتخاب برنامه های مناسب یاری رسان آنان باشند. 
متولّیان تلویزیون نیز باید در انتخاب برنامه های کودکان و نوجوانان حسّاسیت ویژه نشان دهند و با خودداری از پذیرش تولیدات افراد غیرصالح زمینه را برای فعالیّت هنرمندان متعهّد و سالمسازی کامل اینگونه برنامه های تلویزیونی فراهم سازند و البته این امر زمانی میسّر است که متولیان این رسانه حقیقتاً به رسالت این رسانه جمعی به عنوان دانشگاهی ملّی تراز نظام اسلامی ایران باور داشته باشند.
موسوی زاده

برچسب ها : تلویزیون رسانه كودكان